(Mevlana
Hazretleri aşkı anlatıyor)
4900.
Sâkimiz (Ruhumuza Allah’ı sevdiren, Allah nuru saçan)
sen (Şems Hazretleri) olduktan, şarap sunup
durduktan sonra ayıklık küfürdür, haramdır.
A
akıl, pek üstünsün amma sarhoşa hor bakma.
Alımın
varsa bile bir iyice dikkat et de bak;
Ondaki
madeni (Çok değerli şeyleri kapsayan kaynağı)
elde edemezsin sen.
Bir
güzel, ayağından yakaladı mı, bir solukçağız (Kısa bir
zaman) başını bile kaşımaya bırakmaz seni.
Deli-dıvâne
olursun (Aşırı derecede üstüne düşersen) da
kara-sevdâlara (Umutsuz ve şiddetli aşka) düşer,
kara kumlara tohum ekmeye kalkışırsın.
Ateş
gözlerden kurtuldu da ölümde gördü yaşayışı ( Öldükten
sonra esas yaşayışın olduğunu görüp anladı), arif olan (Çok anlayışlı ve sezgili kişi).
Nur
geldi, ateşi söndürdü-gitti;
İlkbaharın
soluğu, elbette kışı öldürür.
Gece,
senin gözüne karanlık görünür amma onun gözüne gündüzdür âdeta.
Aşk,
onun gözlerine sarhoşsun der, güzelsin, mahmurluklar akıyor gözlerinden.
Yeter
buldum;
Artık
aşk, bensiz, yapa-yalnız söze girişsin.
***
DİVAN-I
KEBİR 5 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan:
Abdulbaki GÖLPINARLI
KÜLTÜR
BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler
öğrendik;
1.
Aklın
üstünlük ölçü olduğunu, fakat ilahi sarhoşluğun akıldan aşağıda bir değerde
olmadığını öğrendik.
2.
İlahi
aşkın ateşinin kişinin üstüne yapışmış onu esir eden, hareketsiz bırakan,
görüşünü bulandıran, geçici fayda sağlayan her ne varsa yakıp yok ederek kişiyi
çok anlayışlı ve sezgili duruma getireceğini öğrendik.
3.
Sıradan
bir kişinin karanlıkta göremeyeceğini, ona ışık gerektiğini, âşık kişi ışık
karanlıkta nurla göreceğini öğrendik.
*
İşte
böyle yaren;
Aşkı Mevlana Hazretlerinin aşkı bizle
tanıştırdığını, ne kadar anlatsa da aşkı iyi tanıyıp birlikte yaşamaya
başlayanın aşkı daha iyi anlayıp fayda göreceğini öğrendik, anladık.
*
RAVLİ