DİVAN-I KEBİR 7. CİLT 730 İNCİ BEYİT

(Mevlana Hazretleri aşkı anlatıyor)
                                               
730. Sus, bunların hepsi de vakte muhtaç;
Vakit olsaydı söz de, feryat da imdada yeterdi.
 
Bugün sema' (İlahi dans) var, şarap (Tanrı şarabı) var, sürahi var;
Körkütük sarhoş bir sakıy (İnsan ruhuna Allah’ı sevdiren, Allah nuru saçan), her şeyi mubah (Dini bakımdan yapılmasında sakınca olmayan) sayan bir topluluk.
 
Fakat o çeşit her şeyi mübah (Yapılmasında sakınca olmadığını) sayanlar ki o varlık âleminden onlar;
İşin alayında olan, afyona-esrara (Uyuşturucuya) düşkün olup her şeyi mübah (Günah veya sevap) sayanlar değil onlar.
 
Her şeyi mübah (Yapılmasında sakınca olmadığını) sayan, o şaraptan tatmış olan candır;
Nerde evveline evvel olmayan can, nerde yel gibi esip giden can.
 
Böyle bir sınanma karşısında, böylesine bir şarabın (İnsan eli değmemiş Tanrı şarabı) elinde doğru-düzen Müslümanın canı ne olur Yarabbi.
 
Bu şaraptan, bu yolda kanlar dökmeyi adet edinerek ciğerinin kanını döküp giden kişi tatar;
Onun yanıp kavrulmuş ciğeri tazelenir.
 
Ömür, sabahleyin içilen bu şarapla (İnsan eli değmemiş Tanrı şarabı ile) ölümsüz bir hale gelir;
Ölümden aman bulur (Kurtulur), feryattan-figandan (Haykırarak ağlamaktan) kurtulur.
 
Bu, gayb güzelidir, benzinin (Yüzünün) al-al oluşu kandan değildir;
Beyazlığı da Rebah kâfurundan  (Kızıla çalar beyaz renktedir. Hindistan’da Serendip’te bulunan bir ağacın zamkıdır. Rebah adlı bir padişah zamanında bulunduğundan bu adla anılmıştır) değil.
 
Bir mumdur ki yanmış, parlatmış ortalığı, ışığı Arşı da aşmış; Pervanesi, kurtulmuş kişilerin göğüsleri, gönülleri.
 
Işığından yedi göğün de perdeleri yanmış;
Canlar, gönüller, her yandan uçmaya koyulmuş.
 
                         ***
DİVAN-I KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN 
Hazırlayan: Abdulbaki GÖLPINARLI
KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
                        ***
Neler öğrendik;
1.    Aklı gelişenin Allah’ın yaratıklarındaki uyumu, uzlaşmayı, bütünlüğü, büyük sanatı göreceklerini, anlayacaklarını, hayretlerinden gülümsemeye başlayacaklarını, zamana muhtaç olduğunu öğrendik.
2.    Sema töreni ve burada kendinden geçmiş topluluğun içine kaynaşmak gerekli olduğunu öğrendik.
3.    Bu topluluk kendinden geçtiğini, insan eli değmemiş, olgun olmayanların göremeyecekleri Tanrı şarabı içtiklerini, uyuşturucu kullanmadıklarını öğrendik.
4.    Bu topluluk kendinden geçse de günah-sevap işlemeyeceklerini, öğrendik.
5.    Canını evveline evvel olmayan Allah’a gönderip vücuduna tekrar getirenin kaybettiğinden çok daha fazlasını kazanacağını öğrendik.
6.    Sabah seher çağı Allah’ı bekleyip ikram edilen Tanrı şarabından içenlerin ömrünün ölümsüzlüğü kazanacaklarını öğrendik.
7.    İnsan ruhuna Allah’ı sevdiren, Allah nuru saçan sakinin yüzünün kırmızılığı kanından değil içtiği Tanrı şarabından olduğunu öğrendik.
            *
İşte böyle yaren;
.Mum gibi kendini yakarken ışık veren âşıkların ışığının arşı aşacağını, göğüslerinin gönüllerinin kurtulacağını,  canları gönülleri uçmaya başlayacaklarını öğrendik, anladık.
                     *
RAVLİ