DİVAN-I KEBİR 7. CİLT 690 İNCİ BEYİT

(Mevlana Hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor)
                                               
690. A Tebrizli Tanrı Şems’i (Güneşi), gönlüm senden gebe (Kendine özgü nitelikleri yitirmeden bölünmeyen tek varlık oluşturma gücünü senden aldı);
Devletinin (Tanrının yetkili kıldığı, sırlarını bağışladığı, ilmiyle kudretiyle desteklediği, yetki verdiği kişinin sözlerini doğru çıkardığı, isteğini kendi isteği olarak gerçekleştirdiği, diğer insanların kabul ederek boyun eğdiği, erdeme ve ölümsüzlüğe kavuşturmaya, insanları yönlendirme ve yöneltme makamı) sayesinde o çocuğu ne vakit doğmuş göreceğim.
 
A bizim eşimiz-dostumuz Rebabı Ebu-Bekir (Mevlana Hazretlerinin sevdiği âşık rebap çalan gibi), âşıksan ne vakte dek ekmek, kebap peşinde koşacaksın.
 
Devekuşu gibi aşkla ateş ye;
Ne diye lokma peşinde kuzgunun şakirdisin (Öğrencisisin) sen?
 
Şu aldatıcı felek (Gökyüzü), şu buluttan çakıp sönen şimşek, seni kendisine lokma yapmak için lokma verir sana.
 
Kendine gel de lokma da yeme, onun ateşine de lokma olma;
Onun lokması olmazsa, gönlünde, canında bir rızıktır, bulursun.
 
Hani bedenin, göbekten kan emerdi (Bebek gibi) ya:
O vakit ne ağzın vardı, ne boğazın, ne de kuru hurma.
 
Balık ne yedi de bize lokma oldu?
Gerçekten de deniz yaratıklarının yedikleri, göze görünmez.
 
Şu meydanda ki nimeti (Yaşamak için gerekli her şeyi) gizli nimetten elde eder de yer, o yoldan semirir, o yüzden kızarır-gider.
 
Dışarıdaki aşk, seni harap eder ama tohum (Döllenme sonunda ortaya çıkan oluşum) da şu yıkıklık (Yıkılmışlık) gününde bir başak kesilir (Yeniden vücut bulacak öz olarak kendini gösterir).
 
O başak, topraktan baş çıkarır da olmuştum der, lütuflara (Önem verilen, sayılan birinden gelen iyilik ve yardım) erdim de dirildim.
                         ***
DİVAN-I KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan: Abdulbaki GÖLPINARLI
KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
                        ***
Neler öğrendik;
1.    Mevlana Hazretlerinin gönlünde Şems Hazretlerinin aşkın özünü büyüterek vücut bulmasını, yardım etmesini, dünyaya çıkmasını istediğini öğrendik.
2.    Mevlana Hazretlerinin dostuyum diyenin ekmek kebap peşinden koşmayı bırakması gerektiğini öğrendik.
3.    Gökyüzünün insanı şişmanlatıp kendisine lokma etmek için lokma verdiğini öğrendik.
4.    Dünyalık lokma kaynağını aramayı bırakanın gönlünde, canında yaşam kaynağını bulacağını öğrendik.
5.    Anne karnında onun kanıyla göbek kordonundan beslendiğimiz gibi ağız olmadan da beslenme yolunun olduğunu öğrendik.
6.    Balığın denizi yediğini fakat bize yiyecek olduğunu öğrendik.
7.    Gizli nimetin olduğunu, bundan beslenenlerin olduğunu öğrendik.
            *
İşte böyle yaren;
Allah’a ait aşk tohumunu özüne alanın ölmeyeceğini, her ortamda ürün olarak kendini göstereceğini, ölse bile tekrar dirileceğini öğrendik, anladık. 
                     *
RAVLİ