4 Eylül 2015 Cuma

DİVAN-I KEBİR 2 CİLT 410 İNCİ BEYİT

410. Yol araya-araya, oynaya-güle, gazel okuya-okuya bayram geldi:
O Ay yüzlülerin (Karanlıkta kalanların yolunu aydınlatanların) Kayseri (Hükümdar Şemsi Tebrizi), o sağlam yapılı köşkten çıktı da geldi bize.

Yüzlerce biliş (Canlının, bir nesne veya olayın varlığına ilişkin bilgili ve bilinçli duruma gelmesi), anlayış madeni (Çok değerli şeyleri kapsayan kaynak) deli-divane kesildi (Coşkun bir hale geldi), sevdalara (Aşırı ve güçlü tutkuya, isteğe) düştü;
Çünkü o güzellik, o alım, eşsiz, örneksiz bir halde zuhur ediverdi (Kendini gösterdi).

O daima kudret (Yetenek), eline taş bile alsa, demir alsa yumuşatmak, muma döndürmek için Davud Peygamberi bile sarhoş etti (Hoşa giden bir etki ile kendinden geçti).

Bayram geldi, biz o olmadıkça kötü bir hale gelmiştik, gel de bayrama ulaşalım şimdi;
Çünkü o sofra (Çeşitli gıdaların bir arada olduğu), o tirit  (Yaşlı er) geldi.

Zehir (Büyük üzüntü, acı, keder, sıkıntı) onun yüzünden şekerleşir, bulut Ay haline gelir (Gölge eden karanlıklara aydınlık verir), nerde bir kurumuş, kadid (Pek zayıf, kuru ve çelimsiz insan), olmuş varsa tazeleşir, güzelleşir.

Kalk da meydana çık, rintlerin (Gönül erlerinin) halkasına gir, yürü, konuğu karşıla, çünkü uzak yoldan geldi.

Gamları (Tasası, üzüntüsü, kaygısı) baştanbaşa neşedir onun, bağı (Bağladığı unsurlar), tamamıyla hürriyettir;
Ona bir tek tohum verdin de bak, yüzlerce bağ verdi sana.

Ben o doğunun kuluyum, onun nimetine gark olmuşum;
Onun tertemiz nimetinden başka ne varsa kutsuzdur (Uğursuzdur, mutsuzdur, zavallıdır), pistir (Çirkin ve sevimsizdir) bence.

Dudağını yum da gonca gibi, süsen (Çiçeği) gibi sus;
Yürü-var, söylemeye sabret (Olacak ve gelecek olanı telaş göstermeden, şikâyet etmeden bekle), çünkü sabır kilittir (İnsanı kapatma aletidir) âdeta, sabredecek (Olgunluğa ulaştıracak) zaman da geldi işte.

Gönlünde bir aşk olan, bir istek bulunan kişi gönül kapısına gider de gönül, ona kapı açmazsa elbette bir sebebi vardır bunun.
                          ***   
DİVAN-I KEBİR 2 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan: Abdulbaki GÖLPINARLI
İstanbul REMZİ KİTABEVİ 93
                             ***
Neler öğrendik;
1.    İnsan ruhuna Allah’ı sevdiren, Allah nuru saçan kimse geldiği zaman iyi karşılamak hürmet etmek, hizmet etmek gerektiğini öğrendik.
                               *
İşte böyle yaren;
Gönül kapısında sabırla kapının açılmasına kadar beklemek gerektiğini öğrendik.
                               *

RAVLİ

Popüler Yayınlar