25 Aralık 2014 Perşembe

DİVAN-I KEBİR 1 CİLT 1440 İNCİ BEYİT

1440-  (Hazreti Mevlana kendi kendine söyleyişi) Din padişahı her an, evet diyor, bunca hallere girdin, bu hallerin yüzlerce misli çeşit-çeşit hallere düştün, çeşit-çeşit göründün, çünkü ben senin kaydındaydım (Seni tamamlamak, bütünlemek, tam ve olgun hale getirmek için seninle ilgileniyordum), yol açan diyor, seni bu hallere sokup yolluyordum.

Yeşilliğe yağan rahmetler gibi yeryüzüne ben yardım etmedeyim, her tek kişinin çiftiyim, her çiftten de münezzehim (Temiz, uzak), tekim.

Süleyman’dan saltanat alınınca (Allah’ın emanetine yeterli önem göstermeyince) balık satmaya başladı, rahatça otursaydı karıncayı bile incitmezdim ben.

Kışsız yaz olsaydı gülün ayağına hiçbir diken batmazdı;
Mahmurluğu olmayan (Sarhoşluk vermeyen) şarap bulunmasaydı üzümü sıkmazdım ki zaten.
                                      *
Şu büyücü karının düğümlediği düğüm can ayağından çözülseydi her yol kesenin körlüğe rağmen yüzlerce Rüstem (İranlı güçlü halk kahramanı) olurdum, yüzlerce babayiğit er.
                                       *
Gözlerimiz seninle aydın, ömrün ebedi olsun ey güzel!
Ey neşemiz!
Ey cömert yiğit!
Ey bizimle uzlaşan dilber (Alımlı, güzel)!
Benim gibi yüzlerce kişinin canı feda olsun sana.

A âşıklar, onun yüzünü görenin aklı gider, deli divane (Sıra dışı söz söyleyen ve davranan) kesilir.
Huyu değişir, darmadağın (Çok dağınık ve karışık) olur.

Sevgiliyi aramaya koyulur, dükkânı yıkılır;
Deredeki su gibi yüzüstü sürünerek koşar, başını ayak yapar.

Aşk âleminde Mecnun (Sevdadan dolayı kendini kaybetmiş) oldu mu felek (Yıldızlar) gibi dönmeye başlar;

Fakat böyle-böyle bir hastalığa tutulan da sonucu onun ilacını elde eder, derman bulur.

Tanrı’ya toprak olana (Dik başlı olmayana, sıkıntılar karşısında isyan etmeyene, şikâyetçi olmayana, temizleyici ve yetiştirici özelliğe sahip olana, kendini üstün görmeyene) melekler secde eder.
Ona kara bir kul kesilene güzelim gökyüzü köle olur, kul (Sevgiyle bağlanıp hizmet eden) kesilir.
                             ***   
DİVAN-I KEBİR1
MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan: Abdulbaki GÖLPINARLI
İstanbul REMZİ KİTABEVİ 93
                             ***
Neler öğrendik:
1.    Dünya sevgisinin insanı devamlı değiştirdiğini, yanlış iş yapmalara sebep olduğunu, her yanlışımızda Allah’ın yardım ederek düzelttiğini, böylece bizi hakikate ulaşana kadar ilgilendiğini öğrendik.
2.    Allah’ın yardım etmesini; Allah benimle beraber ve yardımcım diye yanlış anlayanlar büyüklük hastalığına tutularak yanlışa düşüp zarar edeceklerini öğrendik.
3.    Allah’ın bizimle beraber olmasını bizimle aynı olması şeklinde anlamanın yanlış bir anlayış olduğunu, Allah’ın bazen kendi halimize bıraktığını, bazen de cezalandırdığını öğrendik.
4.    Allah’ın tek ve örneklenemeyecek tek varlık olduğunu öğrendik.
5.    Biz doğru davrandıkça veya yanlış yapmaktan çekindikçe Allah’ın verdiklerini geri almayacağını öğrendik.
6.    Başımıza gelen üzücü olaylardan hemen sonra, sakinlikle kendimizi öz eleştiriye alarak Allah’ı kızdıracak ne yaptığımızı bulmamız ve tövbe ederek pişmanlığımızı açıkça ifade etmemiz gerektiğini öğrendik.
7.    Mevlana Hazretlerinin her an bizimle olduğunu, yardım ettiğini fakat ayrı ve benzersiz biri olduğunu unutmamamız gerektiğini öğrendik.
                              * 
İşte böyle yaren,
Aşk yolculuğu sonunda Allah’ın yüzünü görenlerin sıra dışı duyuş, düşünüş ve hareketlere gireceğini, hastalık gibi gözükeceğini fakat böyle bir hastalığın ilacını kendi bulacağını, iyileşeceğini, meleklerin bile secde ettiğini, göklerin, feleğin emrine gireceğini, arzularına zahmetsizce kavuşacağını sevinç içinde kıyamete kadar yaşayacağını öğrendik, anladık.
                                       *

RAVLİ

Popüler Yayınlar