1330- Ey işretimiz (Hak
ile birlikte olmanın verdiği zevk halindeyken kalbin ifade etmesi),
nazımız (Kendimizi beğendirme halimiz) bizim.
Ey
aslımız, başlangıcımız bizim.
Artık
Hasan’ın canı yahut Abu-l Hasan (Herhangi biri) nerden
bilecek sırrımızı (Peygamber efendimizin sevgilisine
kavuşmak için çıktığı Miraç yolunu izlediğimizi) bizim?
Ey
canımda aşkı, Hamel (Koç) burcundaki güneşe
benzeyen!
Ey
gözümde boyu-posu, yüzü-gözü, Yemen’deki akıyka (Parlak
yıldıza) dönen.
Önce
gelip geçenler de, sonra gelenlerle gelecekler de kıyamette bir araya
toplansalar o topluluğun içinde gene de senden (Peygamber
efendimizin güzelliğinden) daha güzeli bulunmaz.
Mecnun,
senin yüzünü görse Leyla’yı unutur, Leyla görse mecnun gibi dertlere düşer,
belalara uğrar.
Seni
arama yüzünden gülün ayağında çok dikenler var.
Ayrılığınla
yaseminin, vay benim yasım, vay deyip duruyor.
Yüzünün
güneşi rızkımızı vermiyorsa iki dünyadaki bütün zerreler tama-a (Hırsla, doymazlıkla istemeye) kapılırlar da ağızlarını
açarlar mıydı hiç?
Hayvan
kurban edilince canı bedeninden gider, parça-parça eti bu yandan dirilir gene.
Ateş,
o parçalara ebedi yaşayışları anlatır, ey yok olan candan kurtulan, zarar
görmeyecek cana ulaş der.
O
naralar da “ Keşke kavmim bilseydi, anlasaydı” (Yasin suresi 27 ayet)
diye nara atar;
Naraları
bu yana gelse, duyulsa ne kibir kalır, ne küfür.
Ne
bir gönülde korku kalır, ne bir gülün ayağında diken.
Sende
lebbeyk-lebbeyk (Buyurun efendim, emredin anlamında
sesleniş), evet diyerek yurda varıncaya dek yürü.
***
DİVAN-I
KEBİR1
MEVLÂNÂ
CELÂLEDDİN
Hazırlayan:
Abdulbaki GÖLPINARLI
İstanbul
REMZİ KİTABEVİ 93
***
Neler
öğrendik:
1.
Mevlana
Hazretlerinin gittiği ve bize öğrettiği yolun Hazreti Peygamberimizin
sevgilisine ulaşmak için gittiği yolu izlediğini ve bize öğrettiği yol olduğunu
öğrendik.
2.
Güzele ulaşmak
için benliğimizden ve tesirlerinden kurtulup öncelikle canımıza ulaşmaya
çalışmamız gerektiğini öğrendik.
3.
Buyur gel, yaklaş
davetini duymamız için can kulağını devreye sokmamız gerektiğini öğrendik.
*
İşte
böyle yaren,
Büyüklenmeden,
inkâr etmekten, korkudan kendini kurtarmanın yolunun Hazreti Peygamberimizi
sevmek ve özlemle aydın yüzünü görmek isteğiyle başlayacağını öğrendik,
anladık.
*
RAVLİ
