(Mevlâna hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor)
4760. Kızıl gül, neşeden yenini (Giysi kolunu)-yakasmı yırttı;
Ya'kub'a gömleğin getirilmesi çağı geldi-çattı.
Güzelin akıykıne (Akik taşı, kırmızı taş) benzeyen dudakları güldü, açıldı..
Muhammed’e Yemen tarafından Rahman (Herkese, her canlıya merhamet eden Tanrı) kokusu gelir artık.
O Huten (Çin’de Türk bölgesi) güzelinin dağınık saçlarından başka birşeyle gönül huzur bulmadı;
Bir hayli dağınık sözler söyledik ama bir karara varmadı.
A Tebriz'li Şems, doğ, güneş gibi kılıç vur;
Kalkana benzeyen cana, ancak güneşin kılıcı ışık verebilir.
Güzellik Yusufu dudaklara ne şeker verdi ki Kaymaz'ı İdris oldu; Balaban'ı da Süleyman kesildi?
Şeker dudaklılar, onun şeker kamışlığına başlarını ayak yaptılar da gittiler, şaşırıp kalanların hepsi de büsbütün şaşırdı, kala-kaldı.
Bir kurdun Yusuf a tamah ettiğini duydular da utançlarından bütün kurtlar çoban kesildi.
Gamının derdinde ne hoşluklar, ne tatlar gizli ki derman arayanların hepsi de ilaçtan kaçmaya koyuldu.
Her yok olana öz olarak onun varlığı yeter..
Her edepten çıkana, onun sarhoşluğu özür getirir-gider.
Arifi (Çok anlayışlı ve sezgili kimse), sebeplere sarılmaktan vaz geçti sanma;
Sebepsizlere sebep olarak o sebepsizlik yeter zati.
***
DİVAN-I KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİNHAZIRLAYAN: ABDULBAKİ GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Baba Yakup peygamberin oğlu Yusuf’a olan, Yemenli Veysel Karani’nin Peygamberimize aşkı ve ayrılıklarla imtihanını kendisinin Şems Hazretlerine olan aşkı ve ayrılığı ile özdeşleştirdiğini öğrendik.
Şems Hazretlerinin ışığının engel tanımadığını, iç bölgeyi aydınlattığını öğrendik.
Güzelliğin kardeşleri bile kıskançlık kırizine soktuğunu, Allah’ın verdiği bu güzelliği kabul eden kişilerin bu kırizi atlatacağını saygın iyi işler yapan kişiler haline geleceğini öğrendik.
Şems Hazretlerinin hakikatini görenlerin ona karşı kendilerini onun hizmetine adadıklarını öğrendik.
Şems Hazretlerine özünü kendi özü kabul edenlerin bu varlığı yeter bulacaklarını, görgü olarak kabul edeceklerini öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Çok anlayışlı ve sezgili ariflerin bir şeyin olmasına veya belli bir halde bulunmasına yol açan sebeplere değer vermekten vazgeçmediğini, sebepsizliğin de sebep olarak değerlendiklerini öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
