(Mevlâna hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor)
4550. Sur'un üfürülmesi (Dünya hayatının sona ermesinde) de sensin bana, mahşerim (Dirilip toplanacağım yer) de sensin benim...
Ne yapayım?
İster ölü olayım, ister diri, nerdeysem ordayım ben.
Cansız bir kamış gibiyim, dudakların olmadı mı susarım;
Fakat neyime (İçime) bir üfürdün mü o solukta ne sesler çıkarırım, ne nağmeler veririm.
Senin yoksul kamışın (Mevlana Hazretleri), şeker gibi dudaklara alışmıştır;
Bu yoksulu an (Hatırlayıp adını söyle) da seni ölümsüz bir hale getireyim.
Ay yüzünü görmedin mi başımı bağlarım..
Tatlı dudaklarını bulmadın mı elimi dişlerim.
Yazıklar olsun, gece geldi;
Artık birbirimizden ayrılalım...
Meclis bitti, bizse hala susuzuz (Tanrı şarabına doymadık), başımızda mahmurluk (Sarhoşluğun sersemliği) var.
Şu uzun gün geçti-gitti;
Duygu kapısı yücelere ağdı (Yükseldi).,
Bizse günün başlangıcında bile mahmurduk;
Gecemizse gündüzümüzden beter.
İçimiz, gökyüzü gibi sonadek susuz, susuzluk illetine tutulmuş..
İki-üç günceğiz insan şekline bürünmüşüz ama bu, böyle işte.
Gönül (Kalpte oluşan duyguların kaynağının) midesinin yolunu öküz midesi tutmuş.,
Yoksa biz, ölümsüzlük yaylasında öküz açlığına mı tutulmuşuz?
A kadeş, Tanrı katında ne sabah var, ne akşam.,
Bir başka şey var ki işte biz, o başka şeye uymuşuz.
Dünya zindanı güzellerle, resimlerle dopdolu.,
Hepimiz de puta benzer şekillere, resimlere hapsolmuşuz.
***
DİVAN-I KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİNHAZIRLAYAN: ABDULBAKİ GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Mevlana Hazretleri Şems Hazretlerinin varlığıyla var, yokluğuyla yok olduğunu, kendisinden ayrılmadığını öğrendik.
Şems Hazretlerinin aşkının Mevlana Hazretlerini konuşturduğunu, Hazretin üfürmesiyle bunca ışıklandıran güzel, uyumlu sözler söylendiğini öğrendik.
Mevlana Hazretleri Şems Hazretlerine çok ihtiyaç duyduğunu, alıştığı tatlılıktan ayrılmak istemediğini, kendisini anmasını istediğini, kendisini anan kişiyi ölümsüzlüğe götürdüğünü öğrendik.
Mevlana Hazretlerinin Şems Hazretleri ile olan bereberliğinde duygu kapısının yücelere yükseldiğini, bunun verdiği sersemliğe doymadığını öğrendik.
İçi gökyüzü gibi olan, susuz yaşama alışık olan Mevlana Hazretlerinin bir zaman insan şeklinde dünyada kaldığını öğrendik.
Dünya yaşamında gönül midesi yerine öküz midesinin daha etkili olduğunu, bunun açlığıyla uğraşıldığını öğrendik.
Tanrı katında ne sabah ne de akşam olmadığını, Mevlana Hazretlerinin aşka uyduğunu öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Dünya hayatının hapis yeri olduğunu, güzellerle, resimlerle, şekillerle bir zaman uğraştığımızı öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
