(Mevlana Hazretleri
Şems Hazretlerini anlatıyor)
2300. Gözüm, gönlüm, senden
başkasını görürse o anda, gözlerimin kör olmasını istiyorum ben.
Güneşin ışığına gözlerimi yumdum;
Çünkü o ışıklı yüzü görmek istiyorum.
Gönül hastalarına sensin hekim (Tedavi edecek kişi);
O yüzden hastalanmamı istesem
değer.
Mademki ölülere can veren sensin;
Mezara girmemi istesem yeri (Layıktır, uygundur, münasiptir).
Gel ki senden başkasından bezdim
(Bıkıp usandım);
Yatıp uyumuşsam uyandım artık.
Gel a benim canım;
Kıyamet gününe dek meyhanecinin (Şeyh) evinde oturdum kaldım.
Kolundan-kanadımdan güller
saçtım;
Kendi Kafdağı’nda uçtum-durdum.
Korkumdan bütün dünyayı ekşi (Uygunsuz, yakışıksız) gördüm;
O pekmezde turşuya döndüm.
Akideyi (İnancı)
bu çeşit, tatlı yapın;
Bu ağdadan (Koyuluktan) böyle şekerleştim (Tatlılaştım) ben.
Bir zamancağız yabancılardan
kesildim (Aileden, çevreden olmayanlardan uzaklaştım);
Şimdiyse kendime de yabancı
kesildim ben.
***
DİVAN-I KEBİR 6 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan: Abdulbaki GÖLPINARLI
KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
1.
Mevlana
Hazretleri Şems Hazretlerinin yüzüne âşık olduğunu baş bir yüz görmek
istemediğini öğrendik.
2.
Mevlana
Hazretleri gözünün ışığı, hastalığının doktoru olarak Şems Hazretlerini
şetçiğini öğrendik.
3.
Mevlana
Hazretleri çok bilgiler edindiğini, çok yerler gezdiğini bunun uyumak olduğunu,
uyanışının Şems Hazretlerini tanıdıktan sonra olduğunu öğrendik.
4.
Mevlana
Hazretleri kendi yükselişinden inancın tatlılığına kavuştuğunu öğrendik.
*
İşte
böyle yaren;
Bir
zaman diliminde dış etkenlerden kendimizi soyutlayarak, sonra da kendimizi de kendimizden
soyutlayarak yani düşüncelerimizi içinde bulunduğumuz toplum ve durumlardan
ayrı tutarak, etkenlerden kurtularak öz varlığımıza dönmemiz gerekli olduğunu
öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
