(Mevlana
Hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor)
2790.
Ölümü düşünen kuşa gamlar (Üzüntü), tasalar (Üzüleceği düşünce) veriyorsun;
Bülbülleriyse
sarhoş ediyor, feryada salıyorsun.
Onu
madene-dağa (Çok değerli şeyleri kapsayan kaynağa)
çekiyorsun;
Öbürünün
yüzünü denize çeviriyorsun.
Mihnet
(Sıkıntı) yoluyla devlete (Mutluluğa) çekiyorsun yahut da aşağılığımızın (Niteliği düşük olana) cezasını veriyorsun.
Bu
denizde (Büyük ve derin alanda) hep kâr (Kazanç) var, hep lütuf-bağış (Önem
verilen, sayılan kişiden iyilik, yardım, bağış) var;
Herkese,
her şeye lütuflarda, ihsanlara da bulunuyorsun.
Bu,
işaretle, kinayeyle söylenen (Düşünüleni dolaylı olarak
anlatan) sözün daha başlangıcı, bizi ihtiyarlatıyor, gençleştiriyorsun
amma bitimini gene sen söyle.
Ansızın
yanına koşuverdim;
Aşkının
eli, hey diye bir nara attı.
Hiç
biliyor musun dedi, ne kan dökücüdür o;
Senin
gibisinde yürek nerde, güç-kuvvet hani?
Şekerler
bile onun aşkıyla eridi;
Başı
kesilmiş ney gibi feryat ededur.
Aşkıyla
damarlarını tertemiz et de kılıcı, ayağını ardından kesmesin (Yürüyemez hale getirmesin).
Onun
gül bahçesinde, kar gibi eri de karakış ayında yüzlerce ilkbahar belirtsin.
***
DİVAN-I
KEBİR 3 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan:
Abdulbaki GÖLPINARLI
KÜLTÜR
BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler
öğrendik;
1.
Şems
Hazretlerinin kendisine tutkuyla bağlanan temiz kişileri kazançlı bir hale
getirdiğini, asilliğinin gereği yardım ettiğini, olanaklarından bağışladığını
öğrendik.
2.
Şems Hazretlerine
temiz olmayan kişinin yaklaşması halinde cezalandırıldığını öğrendik.
*
İşte
böyle yaren;
Şems
Hazretlerinin temiz kişinin ilerlemesini engellemediğini, kendi alanına çekerek
yeniden yeniye canlılık verdiğini Mevlana Hazretlerinden öğrendik, anladık.
*
RAVLİ