(Mevlana
Hazretleri sonucu gören ağları anlatıyor)
2620.
Yeni doğmuş çocuk, dünyaya geldiğine ağlar durur;
Aklı
olsaydı daha önce ağlardı, daha çok ağlardı.
Aklı
olmadığından susar, ağlamaz çocuk;
Aklı
olsaydı ağlardı öküz bile, eşek bile.
Bütün
acılıklardan, o tatlı dilberimiz de bir çare bulsaydı, ağlardı yağmur gibi.
O
tatlı dilber ölüm acılarını tattı;
Neler
gördü, neler;
Gördüklerine
ağlardı o gözün sahibi de.
Benim
dostum giden;
Giden
gitti artık;
Nerde
bu habere ağlayacak bir haber?
Ciğerine
zehirli bir ok saplandı;
Kalkana
kaçtın amma kalkan da ağladı.
Öylesine
topraklar altındayım ki şu dünya alt-üst olup ağlasa yeridir bana.
Kendine
gel de sus, bir tek görüş sahibi bile yok;
Olsaydı
ağlar-ağlardı.
Tebrizli
Şems gitti;
Nerde
o insanların övündüğü insana ağlayacak biri?
Anlamlar
âlemi, onun yüzünden düğün-dernek etti;
Fakat
ağladı şu şekiller, onsuz kalınca.
***
DİVAN-I
KEBİR 3 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan:
Abdulbaki GÖLPINARLI
KÜLTÜR
BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler
öğrendik;
1.
Aklı olanın kötü
sonuca ulaşmadan önceden ağlayacağını öğrendik.
2.
Ölüme çare
bulanın ağlayıştan kurtulacağını öğrendik.
3.
Allah dostundan ayrı
kalan sevenleri ve alışık olduklarının özlem duyarak ağladıklarını öğrendik.
4.
Aklı olanın bu
ağlayış dünyasından sevinç dünyası olan anlamlar dünyasına kaçmaları
gerektiğini öğrendik.
*
İşte
böyle yaren;
Allah
dostu güzel insanlar sayesinde bu dünya hayatının sevinç verdiğini, Şems
Hazretlerinin anlamlar âlemine gidince dünyadakilerin ağlayış içinde
kaldıklarını öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
