2590. Evet, adet budur, olagelir hep;
Hastanın hastalığı, eziyeti, ne kadar üstünse, ne
kadar çoksa feryadı, iniltisi o kadar azdır.
Şemseddin, Tebriz’den Ay gibi doğdu, parladı;
Ay (Geceyi aydınlatan)
da ne oluyor ki?
Onun yüzü Aydan da parlak, Aydan da güzel.
Bugün sevgiliyi görmek, onunla buluşmak vakti;
Bugün yüce güneşin doğduğu gün, güneşin bahtı, tâlii
(Kuvvet, şiddet, ezicilik, kızgınlık, uzatmak,
beğenmek, duygulanmak, incelik, utangaçlık ve iffet, inanç, şans, baht) var
bizde.
Dün sevgili, kahırlar (Bizi
eziyordu, perişan ediyordu) ediyordu, kanlar içiyordu (Defalarca öldürüp diriltiyordu);
Fakat bugün tamamıyla lütuf (İyilik) kesilmiş, çaresizleri besleyip geliştirmede.
Güneşten-Aydan, candan, periden hiç bahsetme;
Çünkü onlar, benzemez ona;
O bambaşka bir şey.
Kim onun yüzünü gördü de harap olmadıysa adam
değildir., mermerdir o.
Onun ateşinden haberi olmayan mümin, aşk yolunu
tutmuş gerçek yolcuların gözlerinde kâfirdir.
Ey onun dudaklarındaki şarabı inkâr eden, öyle bir
şey yoktur diyen, gözlerime bak, şarapla dopdolu birer kadeh sanki.
Rûhulkudüs (Cebrail-Kutsal
vahiy meleği), kapının halkasını çaldı;
Ay yüzlüm (Şems Hazretleri)
kim o diye seslendi de o, eski kulun, eski kölen dedi.
Seninle kim var, kiminle geldin diye sordu sevgili;
Aşkın dedi Rûhülkudus;
Nerde dedi sevgili;
Kucağımda dedi o. ***
DİVAN-I
KEBİR 2 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan: Abdulbaki GÖLPINARLI
İstanbul
REMZİ KİTABEVİ 93
***
Neler
öğrendik;
1.
Kişide aşk
hastalığı çoğaldıkça o kişide suskunluk meydana getireceğini öğrendik.
2.
Kişi ne kadar
güçlü ve olursa olsun sevgilisinin yanında harap ve aciz bir vaziyette
sevgilisinin kendisini beslemesine bırakacağını öğrendik.
3.
Şems Hazretlerinin
sadece yüzündeki ateşi görmenin aşk yolunu tutmuş gerçek yolcuların gözlerinde,
bakışlarında olumlu değişiklik yapacağını öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Cebrail’in (Selam olsun ona) bile Tebrizli Tanrı Şemsi’ne tutkulu bir
sevgiyle bağlı olup hizmet ettiğini Mevlana Hazretlerinden öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
