1020. Seher yeline sırlarımı söylemek, onu kendime
haldaş etmek (Karışık bir sorunun içinden çıkartacak,
bir sonuca ulaştıracak arkadaş) isterim amma en ulu bir sırdaş (Birbirimizin sırlarını bilecek kadar yakın) olmalı
bana, onunla dertleşmeliyim, bunu istiyorum asıl (Gerçekten).
İhrama girilen (Kutsal olan)
yerin halkasına (Birbirine sevgiyle bağlanmış saygıya
değer kişilere) yapışmışım, haremdeyim (Saygıya
değer yerdeyim), afetlerden emin olmuşum;
Mührünü basasın diye sızmışım (Otoriteni kabul etmişim, kendimi eminlikle eline teslim etmişim),
erimişim, mum haline gelmişim (Kolayca şekil verilecek
hale gelmişim), yüzüğündeki nakşı (Sendeki ebedi
geçerli olan değerleri) istemekteyim.
A benim canım, benim gönlümde bir başka Ay gizli,
bunu iyiden iyiye biliyorum, bu yakıyn (Sağlam bilgi
ile kesin edinilmiş ) bilgisine mensubum, fakat onu apaçık görmek,
ayn-al yakıyne ermek (Bir şeyi kendi gözüyle görüp
niteliklerini, özünü, aslını, esasını görmek) istiyorum.
(Allah’ı baştaki gözümüzle hayalden,
sanıdan, vehimden temizlenmiş olarak olduğu gibi görmek istiyorum)
Hırkamı rehin ettim (Sonradan
geri almak için başka değerli bir şey elde etmek için kendimde olan değerli bir
şeyimi bıraktım), meyhanenin (Tekkenin)
çırılçıplak eriyim.
Bütün pılımı-pırtımı (Eski
eşyalarımı) satıp yedim, meyhanenin (Tekkenin)
konuğuyum ben.
A güzel yüzlü çalgıcı, el çırpa-çırpa söyle, oku, de
ki:
Sen münacat (Yakarış)
erisin, ben meyhane rindi (Sarhoşu).
Ey beden (Vücut)
nakşına (Süsüne) kapılıp bağlanmış kişi, sen
beni görmek istiyorsun amma canı görmeye imkân yoktur ki;
Ben de meyhanenin (Tekkenin)
canıyım.
Ne yemeye içmeye, silip sömürmeye düşkünüm, ne yemek
içmek derdindeyim;
Şu yemekten, içmekten bezmişim ben, meyhane
sofrasının başındayım ben.
Ben padişahın hem-demiyim (Sıkı-fıkı,
can ciğer arkadaşıyım), gerçekten de Süleyman’ım (Rahatlık, gönül ferahlığı ve sakinlik kaynağıyım) ben;
Tamamıyla iman (İslam
dininin bütün hakikatlerini kabul edip gereğini yapan) kesilmişim ben, meyhanenin (Mevlevi tekkesinin) imanıyım (İnandığı
kişiyim) ben.
Şu aşağılık yerde (Dünyada)
aşkınla çalıp çağırdım, sarhoşluğa düştüm;
Birisini gördüm de kimsin dedim;
Meyhane padişahıyım dedi.
Nerde olursam olayım, onunla aynı kâseden içiyorum;
Hangi bucakta dönüp dolaşsam mutlaka meyhanede (Tekkede) dönüp dolaşmadayım.
***
DİVAN-I
KEBİR 2 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan:
Abdulbaki GÖLPINARLI
İstanbul
REMZİ KİTABEVİ 93
***
Neler
öğrendik;
1.
Mevlana
Hazretlerinin peygamber efendimiz Hazreti Muhammed gibi Miraçta Allah’ı gördüğü
gibi görmek istediğini, bu amaçla her şeyini feda ettiğini öğrendik.
2.
Hazreti
peygamberimiz Miraçta Allah’ın nasıl gördüyse Hazreti Mevlana’nın da bu istekte
olduğunu öğrendik.
3.
Maddeden kurtulup
tamamen mana kesilenlerin her arzusunun yerine geldiğini öğrendik.
*
İşte
böyle yaren;
Allah’ta
kendini aşk yoluyla, Mevlana Hazretlerinin kılavuzluğuyla yok edenin Allah’tan
ayrı olmayacağını, Allah’ın huyuyla huylanacağını, aynı renge boyanacağını, hakikati
anlayacağını ve Allah isterse Allah’ı açıkça görebileceğini öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
