340.
Yusuf’un zemzemesinden (Ezgili, nağmeli sesinden)
Yakup raksa girdi, o dudakları tatlı Yusuf da ayak vurup duruyor, ayak vurup
oynuyor.
Ey
canlar, mademki o sevgilinin huzurundasınız, ayak vurun, oynayın, olur da
kutluluk (Uğurluluk) ayağı, ayağınıza dokunur,
seninle beraber oynamaya koyulur.
A
canım, şu aşk, yapraklara, otlara, çayıra-çimene yağan yağmurdur, olabilir ki
bir an yağmur, çayıra-çimen, yaprağa, ota vurur, yağar, onları yeşertir (Canlandırır, yeniden ortaya çıkartır), geliştirir (İlerletir, geliştirir, olgunlaştırır).
Tatlı
Halil’i (Allah samimi dostunu)(İbrahim peygamber), Nemrud’un ateşi içinde oyuna girdi
(Ateş Allah dostunu yakmadı, ferahlık verdi).
Tanrı
Zebihi’nin (Kesilecek kurbanın) boğazı da belâ
kılıcına (İbrahim Peygamberin Allah’ın emrini yerine
getirmek için oğlunu kurban etmek için tam keseceği sırada Allah’ın koyun
göndererek koyunu kesmesin istemesi ve oğlunu kesmesine engel olması) karşı oynadı.
Tanrı
ruhu, bir su kuşu gibi denize ayak vurdu, oynadı, miraç eden kuşla havanın
üstünde oyuna girdi.
Sus
da dilsiz, dudaksız, bir güzelce ömrü uzun olsun de;
Bu
ömrü uzun olası canın üstünde kötü gözün, kem nazarın oynamasından (Baktığı kimseye zarar veren kötü bakıştan) korkadur.
Canım
benim, ümitsizliğe düşme (Olumsuz düşünceye teslim olma),
bir ümittir (İsteğinin olacağının, olma zamanının geldiğinin
işaretleri), belirdi;
Bütün
canların ümidi gayb (Oluş) âleminden çıkageldi.
Gerçi
Meryem elinden çıktı amma İsa’yı göğe çeken o nur geldi, erişti.
Ey
can, ümitsizleşme;
Şu
zindanın karanlığı içinden, Yusuf’u hapisten kurtaran padişah geldi.
Yakup,
gizleniş perdesinden dışarı çıktı;
Zeliha’nın
perdesini yırtan Yusuf ulaştı.
***
DİVAN-I
KEBİR 2 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan:
Abdulbaki GÖLPINARLI
İstanbul
REMZİ KİTABEVİ 93
***
Zümer
suresi 53:
De
ki: Ey kendi nefisleri aleyhine haddi aşan kullarım!
Allah’ın rahmetinden ümidi kesmeyin!
Çünkü Allah bütün günahları bağışlar.
Şüphesiz ki O, çok bağışlayan, çok esirgeyendir.
Neler
öğrendik:
1.
Allah’a iman
edenlerin ve Allah yolunda çalışıp savaşanların Allah’ın rahmetini
bekleyebileceklerini öğrendik (Bakara suresi 218).
2.
Elimizden geleni
yapmamız sonra Allah’tan yardım beklememiz gerektiğini öğrendik (Zümer suresi 39 ).
*
İşte böyle yaren;
Allah’a ve dostlarına olan aşkın, tutkulu sevginin
ümitsizliklerden kurtardığını, her şey bitti dediğimiz bir anda bile Allah’ın
yardımının ulaştığını öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
