3130. Canım efendim, iyi huylu (Alışkanlıklara sahip) ol da herkesle iyi geçin (Yaşamak için gerekli olanı şatları hazırla);
Tam
kâr edilecek (Yararlanılacak, faydalanılacak) yer
burası, ne diye işe sarılmaz da kâr etmezsin?
Ben
dersin gece gündüz namazla meşgulüm, namaz kılıp bir adamım ben, iyi amma a
kardeş, sözlerin namaza ait değil ki!
Adam olmayanla sakın görüşme;
Yüce
bir ersen, başın yücelerdeyse padişahlarla düş kalk.
İnsan
elbisesine bürünmüşsün, en güzel, en iyi bir şekle, bir mazhariyete (Kuvvete) sahipsin, iş böyleyken ne diye tutar da
kendini tava dibi gibi karartırsın?
Ey
padişahlarla düşen kalkan, oturup duran;
Emrine
tabi, buyruğunu bekler bunca Arap atları yedeğindeyken ne diye tutar da eşeğe
binersin?
Elindeki
şu sırça gönlü vur sevgilinin taşına, gel padişahın meclisine de gönül almayı
gör, gönül avutmayı seyret.
Padişah,
gönlüne öyle bir nefes üfürür ki gönlün, neşeyle çalgıdan da bezer, vazgeçer,
kurtulur, hicaz perdesinden de.
Sarhoşçasına,
ayağını yerlere vurarak, ay yüzlülerin meclisinde oyuna girersin, o ay yüzlünün
nuruna dalar da padişahça salınmaya başlarsın.
Padişah,
ey haslar hası!
Ey
yakınlara (Sağlam bilgi isteyene) öncü, daima
tapımızda ol der, çünkü sırlara mahrem (Gizli sırları
bilmesinde sakınca olmayan), emin (Şüphelerden
arınmış) bir ersin sen diye iltifat eder (Güler
yüz gösterir, hatırını sorar, tatlı davranır) durur.
Gâh,
onun güzelliğine hayran olursun, gâh şarap içer sarhoş olur olursun;
Gâh
kendini ona verirsin, yaklaşırsın ona, gâh işvelenirsin (Güzelin gönül aldatan, gönül çelen davranışlarını yaparsın),
nazlar (İsteksiz gibi gözükerek şımarıklık)
edersin ona.
***
DİVAN-I
KEBİR1 MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan:
Abdulbaki GÖLPINARLI
İstanbul
REMZİ KİTABEVİ 93
***
Neler
öğrendik:
1.
Dünya yaşamında doğuştan
gelen özelliklerimize iyi ve faydalı alışkanlıklar edinerek halk ile iyi
geçinmemiz gerektiğini öğrendik.
2.
Namaz kıldığımız
zaman; namazda Allah ile yüksek bir ilişki kurduğumuzu, Allah’ın bizimle sohbet
etmesi için bir davet olduğunu, ruhumuzun, aklımızın, vicdanımızın, gönlümüzün,
nefsimizin bu davetin değerini ve manasını bilmesi gerektiğini ve bu bilinçle
konuşmamızın gerektiğini öğrendik.
3.
İyi huylu, güvenilir,
hep yanımızda olan, istekleri yerine getiren, destekleyen ulu kişilerle
görüşmemiz gerektiğini öğrendik.
4.
Ululuk
yürüyüşünde olanların kaliteli insanlarla görüşmesi gerektiğini öğrendik.
5.
Tanrı erlerinin
bulunduğu topluluğa katılmamız, gönlümüzü böyle güzel insanlara vermemiz
gerektiğini öğrendik.
*
İşte
böyle yaren;
Şüphelerden
arınarak büyüklerin toplandığı yerde sırları duyacağımızı, güvenilir kişi
olacağımızı öğrendik, anladık.
Yaşayan
Tanrı dostu bulursak onunla, bulamazsak ahrete gitmiş Hak dostlarının sözlerini
okuyarak ve hayat öykülerini dinleyerek onlarla beraber olabileceğimizi
öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
