Sana fenalık edenlere fenalık düşünme;
Onu iyi düşünememekten dolayı mazur (Mazeretli) gör.
Ona iyilikle, ikramla mukabele (Karşılık) edip, fikrini tashihe (Düzeltmesine) çalış.
Öfkeli olduğun vakit tebessüme (Gülümsemeye) çalış.
Fikrini başka mevzuya (Konuya) çevir.
Böyle yaparsan öfkeni yenmiş, melhuz olan (Düşünülen) felaketlerden kendini kurtarmış olursun.
***
Bulunduğun vakti hoş geçirmeye çalış, gelecek mechullere (Bilinmeyenlere) dalıp, kendini ıztıraplara ( Kederlere, ağrı içinde olma durumuna) sokma.
Zira (Çünkü) yarının ne olacağını kimse bilmez ve bilemez.
Her günün de bir kederi (Maddi ve manevi olarak duyulan aşırı üzüntü, elem) olduğunu unutma.
Dünya; insanları tatlı bir hayale kaptırıp altadır!
Akil (Akıllı) isen, çoban kulübesinden saraylara kadar hangi makamda olursan ol gönlünü (Kalpte oluşan duyguların kaynağını) hoş tut.
Bil ki bu dünya kazancının en büyüğüdür.
***
Her nerede bulunursan bulun daima neşeli ol.
Zira (Çünkü) neşe aynı (Her bakımdan birbirinin eşi, ayırt edilemeyecek kadar benzeri olan) hayattır.
İnsanlar ancak bununla sever ve sevilirler.
Neş'e Allah'a itikat (İnanç) ve imanın (Güçlü inancın) meyvasıdır (Ürünüdür, elde edilen, ortaya çıkandır).
Gam (Üzücü veya kötü bir şey olacak korkusundan doğan tedirgin edici duygu, düşünce) ve gasvetin (İç sıkıntının) panzehiridir (Zehrin etkisini ortadan kaldırabilme özelliği olan maddedir).
***
Mahluk (Yaratılmışlar) tarafından sevilmiyorsan;
Muhakkak onlara karşı hizmette kusurun (Eksikliğin, bozukluğun, elverişsiz durumun, bilerek veya bilmyerek bir iş gereği gibi yapmama davranışın) var demektir.
Onlara karşı nâfi (Yararlı) olmaya çalış ki, mahluk tarafından sevilesin.
Hakiki insan da, mahluka nâfi ve hadim (Hizmet eden) olan insandır.
*
RAVLİ
