Olgunluk (Bilgi, görgü ve hoşgörü bakımından gereği kadar gelişmiş olma durumu) huyunu (Yaradılış ve ruh özelliklerinin bütününü) huy edinmiş (Davranışları alışkanlık durumuna getirmek) biri yokluk (İhtiyaçsızlık) yolunda yelip yortuyordu (Koşarak sürekli yol alıyordu);
Yel (Rüzgâr) gibi varlık denizinden geçti;
Fakat varlığından bir kıl kaldı da o kıl, yokluğun gözüne zünnar (Bele bağlanan kemer) göründü.
***
ÇEVİREN VE HAZIRLAYAN: Abdulbaki GÖLPINARLI
Ajans-TÜRK MATBAACILIK SANAİ ANKARA-1982
***
Neler öğrendik;
Olgunluğu kendisinin tümünü amaçlamış kişinin bu yolda hızla ilerleyebilmesi, kendisini varlık olarak gördüğü dünyaya ait kendine güvence gördüğü her şeyden kurtulması, varlık düşüncesinden hızla geçmesinin gerektiğini öğrendik.
Varlığından kıl kadar varlık olanın yokluk, ihtiyaçsızlık âleminde kalın bir kemer gibi kabul edileceğini bilmesinin gerektiğini öğrendik.
*
RAVLİ
