(Mevlâna hazretleri aşkı anlatıyor)
8360. Suyu başkalarının oluklarından (Bir şeyin üzerinde oyulmuş yol) alan kişi hırsızdır (Başkasının malını çalan kimse)...
Başkalarının damlarındaki suyu aşıran, söz nakledendir.
Kimin gözyaşlarından nergisler biter, güller açarsa odur aşık...
Nerkisler toplayıp demet yapansa bir iş başarandır ancak.
Tartı zamanı, terazinin kefeleri denktir ama adamın dili doğru söylemedi mi, kefenin biri ağıverir (Tartıda çok çeker).
Kim canının halini giyinmiş, canının rengine bürünmüşse hangi cevabı verirse versin, gerçekte soru sormadadır o.
Bilgisi-görgüsü tam olan hekim, hastaya acı bir ilaç da verse zulmediyor gibi görünür ama zalim (Acımasız ve haksız davranan) değildir, adalet ıssıdır (Kendisinde olan bir şeyi yasa sınırları içinde istediği gibi kullanan kişidir) o.
İsterse karanlık olsun;
Ayak, ayakkabısını tanır;
Gönül de zevk (Hoşa gitme veya çekici bir şeyin elde edilmesinden, düşünülmesinden doğan hoş duygu) yoluyla, vardığı konağın hangi konak olduğunu anlar.
Gönüle (Kalpte oluşan duyguların kaynağına) gir, şu tufanda (Nuh peygamber zamanında yağan ve bütün dünyayı su altında bırakan şiddetli yağmur) Nuh'un gemisine (Kurtuluş gemisine) at kendini.,
Durak korkulu ama gönlüne (Kalbinde oluşan duyguların kaynağına) korku girmesin kardeş.
Kendi havandan (İsteklerin, heveslerin, meyillerin, sevmen), kendi hevesinden (Nefsin, akıl ve din tarafından yasaklanan kötü arzulara karşı eğiliminden) kork;
Olaylardan korkma..
Çünkü senin havan büyü bakımından, kötülük yönünden Babül kuyusundan (Büyü öğretilen kuyudan) yüz kat kötüdür.
Kimi tanımak istersen düşüp kalktığına bak.,
Çünkü devletli (Mutluluk ve refah içinde olan kimse), iki dünyaya da devletli kişiyle düşer-kalkar.
Sana yapma yapılmasını istemediğin şeyleri, sen de başkalarına yapma.,
Çünkü şu huy (İnsanın yaradılış ve ruh özelliklerinin bütünü, alışkanlıklar) dedikleri, tabiat (Doğal özellik) adını taktıkları şey, herkeste var.
***
DİVAN-I
KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN HAZIRLAYAN: ABDULBAKİ
GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Başkasının sözünü kendine mal eden kişinin hırsız hükmünde olacağını öğrendik.
Sözün sahibinin adını söyleyerek nakledenlerin söz hırsızı olmayacağını öğrendik.
Gözyaşı döküp güzel sözler toplayıp birbirine yaklaştırıp bağlayarak sunan kişinin işi başaran kişi olduğunu öğrendik.
Doğru söylenmeyen, aktarılmayan, çarpıtılan sözün tartıya konduğu zaman ağırlığın hiç olmadığı görüleceğini öğrendik.
Yaşama, hayata uyum sağlamış kimsenin cevabında bile soru olduğunu, soru sormakta devam ettiğini öğrendik.
Bilgi ve görgüsü tam olan uzman kişinin yasa sınırları içinde acı veren bir öneri sunsa veya iş yapsa bu kişinin acımasız ve haksız davranan kişi olmayacağını öğrendik.
Kalbimizin duygu yoluyla kendine uygun olanı ve hizmet edeni bileceğini, kaldığı yerin yanlış veya doğru bir yer olup olmadığını bu veriden hareket ederek tanımlayıp hareket edeceğini öğrendik.
Allah yolunda ilerleyen kişinin Allah dostlarının gönlüne girmesinin Nuh'un tufanda inanaları kurtaran gemisine binmek gibi olduğunu öğrendik.
İsteklerin, heveslerin, meyillerin, zorlamasından, bunları sevip hizmet etmekten, akıl ve din tarafından yasaklanan kötü arzulara karşı yönelmekten korkmamız gerektiğini öğrendik.
Yakınlaşacağımız kişinin önce onun yakın arkadaşlarına bakmamız, madde ve mana bakımından kişi seviyemize uygun kişiyle anlaşmamız gerektiğini öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Kendimize yapılmasını istemediğimizi başkasına yapmamakla doğal uyuma uygunluk sağlayacağımızı öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
