(Mevlâna hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor)
8150. A efendim, canın için olsun, şu ayrılık aleminde, kedinin, asılmış ciğere baktığı gibi bakadur deme bana.
Yoksa padişahımın ayrılığıyla ağlar-inler, bütün dünyayı feryatlarla doldururum.
Şu sürüp giden ayrılığın, sabır perdemi (Olacak ve geleceği telaş göstermeden bekleme ince sınırını) yırttı;
Zati bu mihrakın lütfu (Bu düşüncede veya nitelikte olan kaynağın toplandığı, yoğunlaştığı yerin iyiliği ve yardımı) da adetleri yırtıp atmak.
A kavuşması bir an, ayrılığı yıllar yılı süren dost, çabucak yükünü, dengini deveye yükleyen sevgili,
Şimdicek gece oldu;
Fakat o güneş yüzlünün ayrılığıyla kapkaranlık geceye de depremler düştü.
Sen gidiyordun;
Bense gözlerim açık, susakalmış (Anlamsız bakışta kalmış), öylece donmuştum şaşkınlıktan;
O devletlerse geçip gitmedeydi artık.
Şaşırıp kalmasaydım o anda yüzüm, kanlara bulanırdı, feryadım yılları
yırtardı.
Yol başında acıman için yalvarır, canımı yüzlerce defa kurban ederdim sana;
Mal da nedir ki?
Karanlık gecede ateş gibi feryatlar ederdim;
Kıyamet gününün korkuları belirirdi.
Böylece de gönül (Kalpte oluşan duyguların kaynağı), çeşit-çeşit ayrılık azaplarını görmezdi;
Duyunca taşların bile kan ağladığı hallere düşmezdi.
***
DİVAN-I
KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN HAZIRLAYAN: ABDULBAKİ
GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Sevgilinin gelmesini, yüzünü göstermesini bekleyişin kişiyi hareketsiz bıraktığını öğrendik.
Sevgilinin yüce kişi olması, kendini göstermede kıskanç oluşunun sevenineçok sıkıntı verdiğini öğrendik.
Sevginin yüce makamlara ulaşması için olgun olmak için uygulanan yolun veyöntemin ayrılığa karşı sabır göstermek olduğunu, böylece iyilik ve bağışlara kavuşulacağını öğrendik.
Sevgilinin sevenine yüzünü çok az gösterdiğini öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Olgunluk için kalpte oluşan duyguların kaynağının çeşitli ayrılığın vereceği sıkıntı ve eziyetleri görmesi, taş kalplilerin ağlayacağı duruma gelmesinin gerektiğini öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
