(Mevlâna hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor)
8260. Can, sarhoş olup (Coşup) kendinden geçince onun canlar bağışlayan (İnsan ruhuna Allah'ı sevdiren, Allah nuru saçan kişinin) yüzüne karşı her solukta can vermek, pek kolaydır bizce.
Kapısında, şaşırıp kalan canımız da yiter (Yok olup ortadan kalkmış kaybolup)-gider, gönlümüz de;
Fakat orada bizim gibi onun güzelliğine karşı yüz binlerce şaşırıp kalmış var.
Ucu-bucağı olmayan denizinde dalgalar yutmak, güzel-güzel yüzmek, dünyalar boyunca hem ilk işimizdir bizim, hem son işimiz.
Tanrıya şükürler olsun ki bütün ab-ı hayat kaynakları (Olgun insanların hayvani bir hayata mahkum olmuş akılarını kurtararak dirilten söz), bizim ab-ı hayat kaynağımızın lütfuna (İyilik ve yardımına), arılığına (Yabancı şeylerden arınmış, katışıksız, saf) karşı bulanmış-gitmiştir.
Sevgilimizin sarhoş, mahmur gözlerine karşı kendinden geçmeyen biri olur da aklı başında olduğu halde secdeye kapanırsa can da utanır bu halden, gönül de (Kalpte oluşan duyguların kaynağı da).
İnsan, derdinden (Sorunlarla, hastalıklarla, üzüntülerle boğuşan kişi) aşkı (Aşırı sevgi ve bağlılık duygusunu) da şeytan sayar (Kötü düşünceli, kötü niyetli), aklı (Mantıklı önerilerde) da.,
Fakat aşk, ansızın bizim adama benzer aklımızın boğazına sarılıverir de,
Onu, hacamatcıya (Hafifçe kan alana) götürün o da başından (Pıhtı oluşturmuş olan) kan alır onun;
Sonra da aklın canının (Aklı besleyen ana damarın akışını hızlandırır) şah damarlarını (Boynun iki yanında, kanı başa taşıyan aort damarlarından her biri) açar.
Birteviye (Değişmeksizin, düzenli, aynı biçimde tekrarlanan, sürüp giden) aklın ağzına canın kanını döker, böylece de ruhu (Özünü), bizim tuzağımızdan, masalımızdan kurtarmak ister.
Canın, kapısında hizmetçi olduğu Şemseddin'e, o Kubad'ımıza, Sencer'imize, İskender'imize, hakanımıza layık olsun der.
Önceki hallerimizi de, sonraki hallerimizi de görsün diye onun ayağının toprağını iki (Madde ve mana) can gözüne de sürme gibi çeker (İyi görüş sahibi yapar) de gizli şeyleri (Başkalarından saklanan, duyurulmayan, saklı kalan, mahremi) gören gözler açılır.
***
DİVAN-I
KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN HAZIRLAYAN: ABDULBAKİ
GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Tanrı şarabı içen aşığın sevdiğinin karşısında kolayca can vermeye hazır olduğunu öğrendik.
Şems Hazretlerinin güzelliği karşısında herkesin şaşkınlık geçirdiğini öğrendik.
Olgun biri olarak hayvani bir hayata mahkum olmaktan kurtaran, aklımızı dirilten Şems Hazretlerinin olduğunu öğrendik.
Mevlana Hazretlerinin ve ona sevgi ile bağlı olup dostluğunu devam ettirenlerin sınırları belli olmayan bilgi, sır, işler gördüklerini öğrendik.
Olgun kişilerin hayvani bir hayata mahkum olmuş aklını kurtararak diriltilen her akılda Mevlana Hazretlerinin iyiliğinin, yardımının, temiz, katışıksız bilgisiyle olduğunu, bu özelliğinden dolayı Mevlana Hazretlerinin Allah'a şükürler ettiğini öğrendik.
Dertli insanın kendisine verilen kurtuluş öğütlerini kendi iyiliği için söylendiğini kavramayıp kötü düşünce ve niyet olarak kabul edeceğini öğrendik.
Dertli kişiye aşk yapışınca onu hacamatçıya götürüp kan aldıracağını, şah damarını açtıracağını, tekdüze düşünmek ve yaşamaktan kurtulacağını, uygun biri haline geleceğini öğrendik.
Şems Hazretlerine bütün başkanların hizmetçi mesafesinde olduklarını öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Şems Hazretleri önceki hallerimizi ve ona sevgiyle bağlanıp hizmete hazır olduğumuzu görüp madde ve mana gözümüzü açıp doğruyu olduğu gibi görmemizi, kabul etmemizi sağladığını Mevlana Hazretlerinin öğretisinden öğrendik.
*
RAVLİ
