DİVAN-I KEBİR 7. CİLT 370 İNCİ BEYİT

(Mevlana Hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor)
 
370. Elest (Allah’ın ruhları yarattıktan sonra;” Elestü bi-Rabbiküm= Ben sizin Rabbiniz değil miyim?” dediği zaman, insanların yaradılış başlangıcının) sarhoşlarıyız, şaraptan (İnsan eli değmemiş Tanrı şarabından) başka bir şey içmeyiz:
 
Aş için, tirit (Ey suyuna kızartılmış veya bayat ekmek konularak yapılan yemek) için dünya sofrasının çevresinde dönüp dolaşmayız biz.
 
Çekişme çağında bizden ne çektiler, biz onlardan ne çektik?
Tanrı görmüştür.
 
Kalkın, uyumayın, sabah şarabı içilecek çağ (Sersemliğin gitmesi gereken zaman).
Sabahyıldızı doğdu, izini gördük.
 
Geceydi, bütün kervan halkı kervansarayda mahpustu (Kapatılmış, hapsedilmiş);
Kalkın artık, o karanlıktan sıyrıldık, o habisten (Karanlıktan) kurtulduk biz.
 
Güneş, işte doğunun yüzüğü, biz de hazır bir orduyuz diye her yana elçiler gönderdi.
 
Kendine gel de gündüz kuşuysan yüzünü tanyerine tut;
Çünkü tanyerinden sabah soluğu gibi belirdik biz.
 
Tanyeri kızıllığının elçiliğini tanıyana ne mutlu;
Biz de onu meydana çıkarmak için çalışmadayız, apaçık gördük onu da meydana çıktık işte.
 
Fakat dünyadaki panzehri (Zehrin etkisini ortadan kaldırabilme özelliği olan maddeyi) görüp zehir sanana ne denir?
Muştuluk o kişiye ki onu zandan, işkilden satın almışızdır, kurtarmışızdır.
 
Tanyerinin (Güneşin doğmak üzere olduğu sırada, ufukta hafifçe aydınlanan yerin) elçiliğini (Haber, ileti getirenin) kabul etmeyen kişi, hem bizim mahremimiz (Yakınımız) değildir, hem de bir perde örmüşüzdür (Hakikati görmesine engel oluruz) ona biz.
 
Yarasa (Güneşi) kabul etmedi, göz yumdu (Umudunu kesti, umutsuzluğa düştü) ondan;
Fakat o gözünü yumanın (İnsanın) perdesini yırttık (Hakikati görmesi için engeli kaldırdık) biz.
                     ***
DİVAN-I KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan: Abdulbaki GÖLPINARLI
KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
                        ***
Neler öğrendik;
1.    Mevlevilerin zevkinin yaradılış başlangıcına gitmek, o anı tekrar yaşamak, Allah’ın hitabını tekrar duymak istediklerini ve çok önemsediklerini, dünyalık kazanımları önemsemediklerini öğrendik.
2.    Sabah sersemliğini hemen üstümüzden atıp karanlığın hapsetmesinden kurtulmuş ordu gibi ışığın belli ettiği gösterdiği işlere girişmemiz gerektiğini öğrendik.
3.    Tan yerinin kızıllığının aydınlık için apaçık müjde olduğunu kabul etmek, bunu kabul etmeyen kişinin Mevlevi olmadığını öğrendik.
                     *
İşte böyle yaren;
Yarasanın bile karanlığı kabul etmediğini fakat çaresiz hükmü kabul ettiğini, Mevlana Hazretleri ve dostlarının gözünü sıkıca kapatanın gözünü açarak gerçekleri olduğu gibi gösterdiklerini öğrendik, anladık.
                     *
RAVLİ