(Mevlana
Hazretleri Şems Hazretlerini olan aşkı anlatıyor)
2050.
Ormandaki aslan, zincire vurulmuş, hâlbuki aslanın, ormanda olması gerek.
Balıklar,
kum üstünde çırpınır-durur;
Balığa
ya kaynak gerek, ya ırmak.
Sarhoş
bülbül, adam-akıllı mahmur;
Ona
gül bahçesi, çayırlık-çimenlik gerek.
Göz,
bu perdeden ilerisini göremiyor;
Bir
ibret gözü (Olaylardan alınması gereken dersi, uyarıcı
sonucu gören dikkatli göz) lâzım.
Şu
çocukların hepsi de toprak yiyor;
Dadı
gibi esirgeyici biri gerek onlara.
Abıhayata
(Ölümsüzlüğe) kavuşmaya yol bulamıyorlar;
Abıhayat
için bir Hızır (En sıkışık zamanda, beklemediği birinin
yardımına yetişmesi) gerek.
Ne
geldi-geçtiyse hepsinde de pişman oldu gönül;
Fakat
bu yılın gönlü, geçen yıl olmalıydı.
Bu
şehirde güneş kıtlığı var (İhtiyaca yetecek kadar ışık
ve ısı verecek kişilerin az);
Bir
padişahın gölgesi (Koruması) gerek.
Şehir,
tezeğe (Pis kokulara) tapanlarla doldu;
Tatar
ülkesindeki misk ceylânlarının göbeklerinden çıkan misk lâzım
Fakat
miskle bokböceğini ayırt eden yok;
Miski (Güzel kokuyu) iyiden-iyiye yaymak gerek.
Miski (Güzel kokuyu) iyiden-iyiye yaymak gerek.
***
DİVAN-I
KEBİR 5 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan:
Abdulbaki GÖLPINARLI
KÜLTÜR
BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler
öğrendik;
1. Her cinsin yaşam alanı, gıda kaynağı olduğunu, her
cinsin kendi alanında olması gerektiğini öğrendik.
2. İnsanın gözü perdeli olduğundan ileriyi göremediğini,
ileriyi görmek için de olaylardan alınması gereken dersi alması, uyarıcı sonucu
gören göze sahip olması gerektiğini öğrendik.
3. Hep geçen yılların pişmanlığı ile yaşadığımızı
öğrendik.
4. Şehirlerde temiz-pis demeden bok böceğinin boka
saldırması gibi her şeye saldırılıp kendilerine gıda sağlandığını öğrendik.
5. Şehirlerde güzelliği anlatanların yeterli çoklukta
olmadığını, olsa bile değer verilmedikleri için kendi alanlarında gizli
yaşadıklarını öğrendik.
*
İşte
böyle yaren;
Şehir
yaşamının yoğunluğunda kişilerin özündeki iyi nitelikleri birtakım dış
etkenlerle ve zamanla yitirdiğini, özünden uzaklaştığını, bozulduğunu,
soysuzlaştığını öğrendik, anladık.
Unutmamamız
gereken, görmezliğe geldiğimiz özümüze sahip çıkmamız bu duygu ve düşünceyi
yaymamız gerektiğini öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
