2100- Selvi (Ağacı) yanar,
ay, son üç gece görünmez olur, canların aslına asıl olandan başka hiçbir şeyin
aslı yok.
Güneş
tutulur, ay tutulur, vaktin Halil’iysen (Batanları, kaybolanları sevmeyen İbrahim peygambersen)
ikisini de istemem sizi de, ikisinden de yüz çevir.
Dediler
ki:
Bütün
dostlar öldü gitti, yok oldu;
Tanrı’yı
seven, ona sevgi besleyen yok olmaz.
Abıhayat
Tanrı’dır (Ölümsüzlük Tanrı’ya aittir), kaçıp
Tanrı’ya sığınan ruh, kölesi (Hizmet edeni) olur,
Ruh-ul Kudüs lalası (Cebrail bakımıyla, eğitimiyle,
öğretimiyle uğraşır).
Yüce
Tanrı lütfuyla (İyiliğiyle) candan kopan
gülüşten başka halkın şu gülüşleri, hep çakıp sönen şimşektir adeta.
Ey
sucu başı, o akar çeşmeyi aç, aç da
bahçe de uyansın, çiçekler de göz açsın.
İki
gözünün karanlığında lütuf abıhayatın gizlenmiştir;
O
gözbebeğiyle gözleri denize çevirmiştir.
Senin
lütfunu görmedikçe kimsecikler oynamaz;
Hatta
rahimdeki çocuklar bile lütfunla oynar.
Rahimde (Anne karnında)
oynamak da nedir ki?
Yoklukta
oynamak da bir şey mi?
Mezardaki
kemikler bile nurunla raksa girer.
Dünya
perdesinde çok oynadık, dostlar, çabuk olun,
davranın o dünyadaki raksa.
***
DİVAN-I
KEBİR1 MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan:
Abdulbaki GÖLPINARLI
İstanbul
REMZİ KİTABEVİ 93
***
Neler
öğrendik:
1.
Allah’ı sevenin,
sevgiyle bağlananın yok olmayacağını öğrendik.
2.
Allah’a sığınana
Allah’ın yardım ettiğini, yardım ettiğini, tehlikelerden kurtardığını öğrendik.
3.
Gerçek gülüşün
Allah’tan görülen iyilikle candan gülüş olduğunu öğrendik.
4.
Karanlıkta olanı,
gizlenmiş olanı görmemiz gerektiğini, çünkü ölümsüzlüğün karanlıkta
gizlendiğini, herkese kendini göstermediğini öğrendik.
*
İşte
böyle yaren,
Allah
ölümsüz olduğundan ruhumuzu Allah’a taşırsak bizimde ölümsüz olabileceğimizi
öğrendik.
Dervişin
yolu Allah’a ulaşmak, kavuşmak, buluşmak, beraber olmaktır.
*
RAVLİ
