Hiç kesra tâ negerded o fenâ
Nist reh der bârigâh-ı Kibriya
(Hazreti
Mevlana, Mesnevi 6.inci cilt 232 inci beyit açıklaması)
“
Yok, olmadıkça hiç kimseye ululuk kapısına almaya yol yoktur.”
Yüce
Allah’ın kapısı yokluktadır.
Yok,
olmayan kimse, o kapıya yol bulamaz.
Yok,
oldun mu o yol sana görünür.
O
yola erdin mi, mekânın lâmekân olur.
O
lâmekân makamına erdin mi, niteliksizliğe erer, zaman ve mekândan dışarı
çıkarsın.
Taayyünden
kurtulur, Hakkı apaçık görürsün.
Can
damlasını da can denizine damlatırsın.
Haydi!
Arlıktan
yüz çevir, yok ol.
Topraktan
yüksel, göklere çık.
***
GÜLŞEN-İ TEVHİD İBRAHİM ŞÂHİDİ
Çev:
Midhat Bahari BEYTUR
İnkilap
ve Aka kitapevleri koll. Şrt.
***
Neler
öğrendik:
1. Bütün âlemin bağlandığı kendi varlığından, madde
âleminden kaçıp sarhoşluğa doğru koşmaya çalıştıklarını öğrendik.
2. Bütün âlemin
kendinde olmaktan, kendinden geçmeye çalışarak sarhoşluğu tercih ettiklerini
öğrendik.
3. Aklı başında olmayana ceza hükmünün olmadığını
öğrendik.
4. Göklerden tarafa doğru yolu bulabilmek için daha önce
bu yolu bulmuş sultanlarının yardım etmesinden başka çare olmadığını öğrendik.
5. Ebedilik kazanmış sultandan, Allah’tan korkan ruhların
koruyuculuğundan başka bir doğru yolun olmadığını öğrendik.
6. Hiç kimsenin yok olmadıkça yani “ Ölmeden önce ölmedikçe” Hakkın huzuruna yol
bulamayacağını öğrendik.
7. Yokluğun göklere kurulmuş bir merdiven olduğunu,
âşıkların dini ve mezhebi olduğunu öğrendik. * İşte
böyle yaren,
Allah’a
sığınarak, günahlardan arınarak, Allah’a sevgiyle bağlanarak, gönlümüzdeki
Allah dışında tüm sevgileri ve bağları yok ederek, Allah’ın bize yardım etmesi
için sevdirdiği, bize yol gösteren veliyi tanıyarak, sözlerini doğru kabul
ederek yokluk âlemine gitme olanaklarına kavuşmamız gerektiğini öğrendik,
anladık.
*
RAVLİ
