18 Nisan 2014 Cuma

DERVİŞ YOLU GÜLŞEN-İ TEVHİD 489

Asl-ı sad Yusüf Cemal-i Zülcelâl
Ey kem ez şev feday-ı ân Cemâl
(Hazreti Mevlana, Mesnevi 5.inci cilt 3239 inci beyit açıklaması)

“ Yüzlerce Yusuf güzelliğinin aslı, ululuk sahibi olan Tanrı’nın güzelliğidir.
Ey cesarette kadından daha aşağı adam!
O güzelliğe feda (Uğrunda can veren) olmaya bak.”

Yusuf’un teni, can Yusuf’una perdedir.
Perdeyi kaldır da Yusuf’u bul.

Aradan ten perdesi kalkarsa can Yusuf’u sana görünür.
Aradaki bu beşer (İnsan) perdesini yırt.

Evlat!
Bu perdeyi aradan kaldırmaya bak.

Kadim olan maşuk (Âşık olunan sevgili) tende gizlidir.
Sonsuz hazine, senin kiliminin içinde saklıdır.

O hazinenin yüzündeki bu kilim açılırsa senin kim olduğun o zaman belli olur.

                                            ***
 GÜLŞEN-İ TEVHİD İBRAHİM ŞÂHİDİ
Çev: Midhat Bahari BEYTUR
İnkilap ve Aka kitapevleri koll. Şrt.
                                           ***
Neler öğrendik:
1.    Gördüğümüz her güzelliğin esas sahibinin Allah olduğunu öğrendik.
2.    Beden güzelliğinin can güzelliğine perde olup görünmesine engel olduğunu öğrendik.
3.    Can güzelliğine perde olanın gönlün olduğunu, gönlümüzün dünyalık isteklerden temizlenerek engelin kaldırılması gerektiğini öğrendik.
4.    Aradığımız ölümsüz Allah’ın tenimizde gizli olduğunu öğrendik.
5.    Aradığımız hazinenin dışarıda olmadığını, kendimizin hazine olduğunu öğrendik.
                                   *                                   
İşte böyle yaren,
 Her ne ararsak kendimizde olduğunu, kendi içimizde olan sevgiliyi görmemize dünyalık isteklerimizin engel olduğunu öğrendik, anladık.

Din büyüklerinin genel işaret ettiği, kendimize gelmemiz, içimize yönelmemiz, içimizdeki güzeli aşk yolundan bulmamız, içimizdeki hazineleri ortaya çıkartmamız olduğunu öğrendik, anladık.
                                             *

RAVLİ

Popüler Yayınlar