Der şeker galtid ey helvaiyân
Hem çü tıti köri-i safrayitan
(Hazreti
Mevlana, Mesnevi 5.inci cilt 2529 inci beyit açıklaması)
“
Ey tatlı sevenler!
Safrası
(Sıkıntısı, tedirginliği, rahatsızlığı)
olanların körlüklerine rağmen siz tuti kuşu gibi şekerlere bulanın.”
Safrası
olandan maksat, zevki olmayandır.
Onun,
İlahi maarif (Hüner, ustalık) balına (Tatlı, besleyici, iyileştirici gıdaya) iştahı (İsteği, arzusu) yoktur.
Yalnız
şehvetten (Aşırı isteklerden) zevk alır.
İrfan
(Bilme, anlama, sezme) helvasından (Tatlılığından) nefret eder.
Arifler
(Çok anlayışlı ve sezgili kimselerin), güzel
sesli tuti kuşları gibidirler.
Onlara
irfan (Bilmek, anlamak, sezmek) şekeri zevk
verir.
Arif
olan aşağılık cihandan (Dünya isteklerinden)
geçmiştir.
Hakkın
illiyin (En yüce) derneğinde sevinç içindedir.
Arif
olanların canları, gizli bir yoldan daima gök derneğine neşe içinde
yüksele-yüksele yaşarlar.
*
Neler
öğrendik:
1. Arif kişinin vücudunun dünyada olmasına rağmen canlarının
sevinç ve tatlılık içinde yüce topluluklarla birlikte yaşadıklarını öğrendik.
2. Allah’ın semasının geniş olduğunu, insanın canının bu
yüceliklere çıkmasına izin verildiğini öğrendik.
3. Sihirli sözlerden kulağımızı korumamız gerektiğini
öğrendik.
4. Veli kişilerin yol gösteren sözlerini okumamız
gerektiğini öğrendik.
*
İşte
böyle yaren,
Dünyada
yaşarken kısa süreli mutluluklara razı olmayıp ebedi sevinç içinde yaşamak
peşine düşmemiz gerektiğini öğrendik, anladık.
Ruh
hastası olanların acı yaşamayı tercih ettiklerini, tatlı ve sevinçli yaşam
arayışında olmadıklarını öğrendik, anladık.
Velilerin
sözlerinin tatlılık ve sevinç veren sözler olduğunu, bu sözlerin önemini ve
değerini bilenlerin her şeye rağmen sevinç ve tatlılık içinde yaşamayı
öğrendiklerini öğrendik, anladık.
RAVLİ ARİF yazarak Googleden
veya bu bloktan okumalısın.
.
*
RAVLİ
