(Mevlana Hazretler Şems Hazretlerini anlatıyor)
1980. Yüzü karanlıkları ışıttı;
Lütfu (Önem verilen, sayılan biri olmasından gelen iyilik, yardım) ümidimizi (Olmasını beklediğimiz, olacağını düşündüğüm) gerçekleştirdi, geldi de hal – hatır sorarak yüceltti beni;
Böyle olmalı işte dedim ona.
1980. Yüzü karanlıkları ışıttı;
Lütfu (Önem verilen, sayılan biri olmasından gelen iyilik, yardım) ümidimizi (Olmasını beklediğimiz, olacağını düşündüğüm) gerçekleştirdi, geldi de hal – hatır sorarak yüceltti beni;
Böyle olmalı işte dedim ona.
Gönlüm (Kalpte oluşan duyguların kaynağı olan) kâsesine nail (Beslendiği yere ulaşmış) oldu;
Fakat pek büyük, pek zor buldu onu;
Bir şarap sundu da muradına erdirdi onu;
İşte böyle olmalı dedim ona.
Fakat pek büyük, pek zor buldu onu;
Bir şarap sundu da muradına erdirdi onu;
İşte böyle olmalı dedim ona.
Şemseddin, Tebriz'den iniltimi duyar da yola düşer, gelir...
Beni yüceltir gene;
İşte böyle olmalı derim ona.
Beni yüceltir gene;
İşte böyle olmalı derim ona.
A benim kararsız gönlüm, doğru söyle, nesin sen?
Ateş misin, yel (Rüzgâr) mi;
İnsan mısın, peri mi?
Ateş misin, yel (Rüzgâr) mi;
İnsan mısın, peri mi?
Ne yandan gelmişsin, nerelerde yayılmış, neler yemişsin.,
Yoklukta ne görmüşsün ki yokluğa gidiyorsun gene?
Yoklukta ne görmüşsün ki yokluğa gidiyorsun gene?
Kökümden ne diye sökersin beni;
Ne diye yok etmek istersin beni..
Ne diye akıl yolunu vurursun:
Ne diye perdeni yırtarsın, ne diye?
Senden başka her hayvan, her canlı, yokluktan sakınır;
Sense tutmuşsun, varını-yoğunu yokluğa çekiyorsun.
Ateş gibi gidiyorsun;
Sarhoş, yerlere yıkılmış bir halde gidiyorsun;
Kulağına nerden öğüt girecek, nerden halkın sözlerine kanacaksın sen?
Şu dünya dağının üstünden akan bir selsin sen;
Mekansızlık denizine doğru, benim
soluğumdan da tez, akıp gidiyorsun.
Hangi yelle esmedesin?
Bahçe de şaşırıp kalmış, bahar da..
Ne gülsün, ne nerkissin?
Süsen de sarhoş olmuş senin yüzünden selvi de.
***
DİVAN-I KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan: Abdulbaki GÖLPINARLI
KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Şems Hazretleri kurduğu sofrada olan Mevlana Hazretlerine hal hatır sorduğunu, karanlıkta kalmış görülmeyen, anlaşılmayan olana ışık tutarak anlattığını, bilinmeyenleri anlatıp gösterdiğini, şüplelerden arındırdığını, sırlar verdiğini öğrendik.
Mevlana Hazretlerinin Şems Hazretlerinin beslendiği yerin kaynağına çok zor ulaştığını, Tanrı şarabı ikram edilince isteğine, dileğine ulaştığını öğrendik.
Mevlana Hazretleri acı, üzüntü belirten sesler çıkarınca Şems Hazretlerinin geleceğini, kendisini yücelteceği beklediğini öğrendik.
Şems Hazretlerinin yokluk âlemine giderek kendini gizlediğini öğrendik.
Mevlana Hazretleri Şems Hazretlerini hep yanında görmek istediğini öğrendik.
Şems Hazretlerinin mekansızlık âlemine çok hızlı gittiğini öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Şems Hazretlerinin güzelliğinden bütün çiçeklerin bir parça aldığını öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
