Kardeşlerin ileri gelenlerinden olan Şeyh Mahmut Sahib Kıran’dan naklonulmuştur
ki:
İtibarlı bir tacir ve onun da nazlı bir oğlu vardı.
Bu çocuk daima, tam bir aşk ve şevkle babasından, kendisini Mevlana’ya
mürit yapmasını rica ederdi.
Fakat babası da daima onun bu arzusuna mani olurdu.
Nihayet bu tacir büyük bir toplantı yaptı.
Mevlana bu toplantı da çocuğu saçından tuttu.
Tacir Şeyh Evhed-i Huyi’nin muhiplerindendi (sevgi besleyen).
Gizlice Şeyhinin kulağına “ Acaba bizim bu çocuk Tanrı’ya kendi taat ve
ibadetiyle mi ulaşacak, yoksa Mevlana mı onu ulaştıracak? “ diye sordu.
Şeyh Evhededdin, Mevlana’nın candan âşıklarından olduğu için tacire “ Bu hususta hiçbir şey
söyleme” dedi.
Mevlana hemen “ Bırak
söylesin, ehemmiyeti yok.
Tanrı’ya
yemin ederim ki, bu çocuk, önce Tanrı’ya ulaştı, sonra bize mürit oldu.
Tanrının
inayet cezbesi (iyilik yoluyla kendinden geçiş) onu çekmeseydi, o bizim tarafa
koşmazdı “ buyurdu.
Bunun üzerine Şeyh Evhededdin, çığlıklar koparıp elbiselerini yırttı, büyük
bir sema oldu.
Evhededdin, çok ateşli, gönül sahibi adamdı.
Daima Mevlana’nın kapısına gelir, onun yeni-yeni gazellerini isterdi.
Mevlana da ona kapıyı açmalarını emreder ve onunla halvete girer görüşürdü.
Mevlana öldüğünde de, Şeyh Evhededdin çırılçıplak olmuş, feryatlar ediyor,
bağırıp çağırıyor ve “ Ey
aziz, ey aziz! Sen nasıl gelip gittin de hiç kimse seni tanımadı “ diyerek şu beyti
okuyordu.
“ O,
dünyaya geldi.
Bir
iki gün yüzünü gösterdi.
(Sonra)
Öyle çabuk çıkıp gitti ki, kim olduğunu bilemedim” …
Sonra, bu tacir ev halkı ile birlikte Mevlana’nın müridi oldu.
***
ARİFLERİN MENKIBELERİ, Şark İslam Klasikleri 29,
Ahmet Eflaki, M.E B. YAYINLARI 489
***
Neler öğrendik:
1. Mevlana’ya mürit
olanların önce Tanrı’ya ulaştıktan sonra sevgiyle bağlandıklarını öğrendik.
2. Tanrı’nın kişiyi kendine
çekip sevip beğendikten sonra kalan ömrünü sevdiği dostları Mevlevilerin
arasına koyduğunu öğrendik.
3. Mevlana Hazretlerinin
gönülden haberli; gönlünü, kalbini, canını geliştirmekle uğraşanlarla yalnız
sohbet ettiğini öğrendik.
*
İşte böyle yaren,
Biz kendi kafamıza ve isteğimize göre bu yola girmiyoruz.
Tanrı kendini gösteriyor, geri çekiliyor.
Sonra oluşan bu hasretliği dindirmek için görme arzusuyla biz onu tekrar
arayışa giriyoruz.
Bu arayışın doğru yerde, doğru kişiler aracılığıyla olduğunu öğrendik,
anladık.
*
RAVLİ
