Tâ emin-i mahzen-i eflâk şud
(Hazreti Mevlana, Mesnevi 2.inci cilt 146 inci beyit açıklaması)
“ Ömürler gerektir ki insanın
nefesi, sözleri pâk olsun da eflâkın emin ve mutemedi (Feleklerin,
göklerin emini) olmak mertebesini bulsun.”
Bu fani olan şeyler nedir ki
bunlarla yetiniyorsun.
Eğer din yolunda çalışırsan
beka âleminde padişah olursun.
Sen kadrini (Değerini) bilmiyorsun,
çöplüğe düşmüş bir incisin.
Sen nesin?
Allah’ın “ Nefahtü min ruhi=
Ruhumdan üfürdüğüm bir nefhasın (Nefes).“
buyurduğu ruhsun.
Yoksa sen Âdem neslinden
değil misin?
Âdemin cismi bütün cisimlerin
tohumudur.
Onun can güneşinden canlara
ziya (Işık) vardır.
Âdemin canı, Rabbimizin
nefhasıdır (Nefesi).
Onun canından canımız nasibini
almıştır.
Çeviren Midhat bahari Beytur
İnkılap ve Aka kitapevleri Koll.Şrt.1967 basım.
***
Neler öğrendik:
1.
Âdem, yani insanın
çok özel yaratıldığını öğrendik.
2.
Çok özel
yaratılmanın farkında olarak isteklerimizi ve yolumuzu ve yol kılavuzlarımızı
özenle seçmemiz gerektiğini öğrendik.
*İşte böyle yaren,
Allah’ın bize çok özel
yeteneği doğru kullanmamız, verenin isteğine göre hareket etmemiz
gerekmektedir.
*
RAVLİ NEFESRAVLİ ÂDEM
RAVLİ İNSAN yazarak bu konuyu ruhsal ve nefes yönünden incelemelisin.
*
RAVLİ