(Mevlâna hazretleri aşıkları anlatıyor)
3450. Tanrı güzelliği var sende;
Terin denize damlasa binlerce dalga coşar;
Niçin böylesine bir şekersin sen?
İkiye ayrılmış saçların, boynumda halka, neşem, sevincim, senin şarabınla; Seyret de gör, ne zevkteyim ben?
Niçin böylesine bir şekersin sen?
Gülünden yasemin yok oldu;
Bütün düzenler mahvoldu-gitti...
Ben de yok oldum, benim gibi yüzlercesi de,
Niçin böylesine bir şekersin sen?
Sen git;
Ben burdan bir yerceğize gitmem...
Ay parçası bir dostu, bir Ay yüzlü sevgiliyi bırakıp da kim gider?
Sen git:
Çalışıp çabalamaya, birşey elde etmeye el atmış, ayak basmışsın...
Benimse onun aşkının elinden ne elim kaldı, ne ayağım.
Her malın değerini aklınla tanır, bilirsin, benimse değeri pek yüce bir Ay yüzlü
dilber yüzünden ne aklım kaldı, ne fikrim.
Aşk, sevda. halka göre büyük bir suç...
Yürü-git, halktan cefalar görürsün, kınarlar seni.
Senin gibi bir Ay yüzlü için değer bu suçu işlemek...
Akıl, bu çeşit bir yanlış iş işlerse doğru-düzen bir iş yapmış demektir.
Güzel yüzlülerin sevdasına düşüp gamlanmak, insanın dileğiyle değildir ki...
Dileğiyle devasız (Çaresi olmayan) derde kim gider?
Dünyanın gözü, senin güzelliğinin ışığını gördü ya...
Tanrı'nın bu yurttan başka bir yurdu olsa bile artık kim gider oraya?
***
DİVAN-I KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİNHAZIRLAYAN: ABDULBAKİ GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Mevlana Hazretleri çok sevdiği Şems Hazretlerini bırakıp gitmeyeceğini, sevdiğinin istediği yere gitmesini engelleyecek durumu olmadığını öğrendik.
Her malın değerinin akılla belirlendiğini, aşkın aklı baştan aldığı için sevilenin değerinin belirlenemeyeceğini öğrendik.
Aşkın halkın ayıplayıp kınadığını, engel oluşturmaya çalıştığını, aşkı suç gibi gördüklerini öğrendik.
Şems Hazretleri gibi Ay yüzlüyü sevmenin suç sayılsa da aklın onu sevmekle doğru iş yapmış olacağını öğrendik.
Güzel yüzlüleri sevmenin insanın dileği dışında olduğunu, çaresi olmayan bir dert olduğunu öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Şems Hazretlerinin ışığının güzelliğini bütün dünyanın gördüğünü, bu dünyadan başka bir yere aklı olanın gitmeyeceğini öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
