(Mevlana Hazretleri
Şems Hazretlerini anlatıyor)
3680. Gizlice kıble ehli olduysan
(Sıkıntılı bir durumda yardım umarak başvurulan doğru
yer ise), o mezarda da yüzün kıbleye karşıdır.
Sınanıp (Bilgisini,
yeteneğini, yeterliliğini veya niteliğini yoklamak, imtihan etmek) halden
hale girmek için mezar, havana (İçinde bir şey dövüp
ufalamaya yarayan kaba) benzer çünkü.
Çürümeye yüz tutmuş bir tohumu
ektin mi, o tohumdan, anlamlarla dopdolu bir ağaç biter.
Önce nice ecel (Uzun süreden beri hayatın sonu, ölüm zamanı) davulları
duydun;
Ecel ansızın (Hatıra gelmeyen bir sırada) geldi-çattı deme.
Ömrün boyunca bir ah ettiysen (Yanlışlıklarından, boşa geçirdiğin zamandan pişman olmuşsan)
iyiden-iyiye bil ki bugün, onun gölgesindesin (Korumasındasın)
sen.
Eğer ahla yola düştüysen (Işığa kavuşmuş olarak) padişahlar padişahısın, yolun
ışığısın sen.
A mekândan münezzeh (Bulunduğu yere bağlı kalmayan, temiz) yoldaş (Yol arkadaşı), gittik biz, ayrıldık şehirden;
Sağ- esen kal, senin yaşaman
gerek.
Biz, yıldızlar (Uzaya ışınım biçiminde yayan, ışıklı gök cisimlerinden her
biri) gibi, senden kalktık, gene sana geldik;
Çünkü gökyüzüsün (İçinde yaşanılan ve etkisinde kalınan ortamsın) sen.
Bir şekil gitti mi, başka bir
şekil gelir konak evine senin;
Cansın çünkü sen.
Konuklar (Kısa bir süre kalmak için gelen kimse), dört mevsime (Isı, ışık alma süresi ve şartları bakımından farklı
olmalarına rağmen birbirlerine) benzer;
Sense mevsimlerin aslı olan
dünyasın.
***
DİVAN-I KEBİR 6 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan: Abdulbaki GÖLPINARLI
KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
1. Yaşarken doğru yere ve doğru yöne yönelenlerin mezara girince de bu
gidişin, bu davranışın kendisini, ezilmekten koruyacağını öğrendik.
2.
Tohumun toprakta nasıl bir ağaç oluyorsa anlamla dolu
tohumumuzu yaşarken çürütmemek gerektiğini öğrendik.
3.
Her duyduğumuz ölüm haberi ile bizim de aynı sonuca
yaklaştığımızın habercisi olduğunu, habersizdim diyemeyeceğimizi, hazırlık
yapmamız gerektiğini öğrendik.
4.
Gençliğini, aklını, malını, mülkünü, zamanını ahret
yaşayışına harcamayan, hazırlamayan kişinin, bu bilince ulaşana kadar
kaybettiği zamana pişman olduğunu öğrendik.
5.
Kaybettiği zamanın ve davranışların pişmanlığı
bilincine varanın kişinin anlam yoluna düştüyse padişahların padişahı olacağını
öğrendik.
6.
Mevlana Hazretleri ahrete gittiğini, dostlarının
yaşamasını aşkın anlamını kendi sözlerinden ahrete kadar arayan aşıklara
anlatmalarını, öğretmelerini istediğini öğrendik.
7. Mevlana Hazretlerinin bizden aldığını bize verdiğini, gökyüzünün yıldızları
olduğumuzu, şekil sınırından kurtulanın başka bir cana kavuştuklarını öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Aşk çocuklarının mana çocukları olduklarını, ev sahibi
olduklarını, gelip geçici can olmadıklarını, ebedi cana ulaştıklarını öğrendik,
anladık.
*
RAVLİ
