3020.(
Mevlana Hazretleri Tanrı dostu olanlara sevgili olmanın
yolunu anlatıyor)
A
selvi, kulak ver de dinle;
Süsen,
seni övmek, seni anlatmak için ırmak kıyısında baştan ayağa dek dil kesildi.
Gonca,
boğum-boğum, düğüm-düğüm olmuş amma lütfun (İyiliğin)
boğumlarını açar, düğümleri çözer;
O
lütuf, senden çiçekler bitirir de gene sana saçar-döker.
Sanki
kıyamet koptu da bıldır (Geçen yıl), aralık
ayında çürüyüp gidenler, ocak ayında ölüp göçenler, topraktan baş çıkarıyor.
Ölmüş
tohum yaşayışa kavuştu;
Toprağın
gizlediği sır, meydana çıktı şimdi.
Meyveli
dallar, neşeyle nazlanmada, meyvesi olmayan kök, utanıp gizlenmede.
Sonucu,
can ağaçları da böyle olur;
İyi
ağaç, devletli dal belli olur, meydana çıkar.
Bahar
padişahı ordu çekti, düzendi-kuşandı;
Yasemin
kalkanını, yeşillik Zülfikar’ını (Hz. Ali’nin kılıcını)
takındı.
Filanın
başını diyorlar, pırasa gibi kesiverelim;
Tanrı’nın
sanatına bak, apaçık gör şunu.
Evet,
öyledir (Dediğim gibidir) bu iş;
Tanrının
yardımı erişti mi bir sivrisinek Nemrud’u helak ediverir.
Düşünceyi (Dış dünyanın insan anlayışına, kavrayışına, bilincine,
duygularına yansımasını), kaygıyı (Kötü bir şey
olacakmış düşüncesiyle ortaya çıkan ve sebebi bilinmeyen gerginliği) bırak,
yer verme onlara gönlünde;
Çünkü
sen çıplaksın, düşünce, kaygı zemheridir (Kara
kıştır-Çok sıkıntılı durum ve zaman oluşturur).
***
DİVAN-I
KEBİR 2 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan:
Abdulbaki GÖLPINARLI
İstanbul
REMZİ KİTABEVİ 93
**
Neler
öğrendik;
1.
Topraktaki mevsimsel hareketleri iyi gözlememiz gerektiğini öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Sevinçli, mutlu, kutlu yaşamak için kendimizi (Ben-benlik), düşüncemizi, kaygılarımızı bir tarafa
bırakıp görüş sahibi olmamız gerektiğini Hazreti
Mevlana’dan öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
