3010.(
Mevlana Hazretleri Tanrı dostu olanlara sevgili olmanın
yolunu anlatıyor)
Bu
evden gidersem, evi boşaltırsam benim gibi bir başkası yahut benden beteri
çıkar gelir.
Dünya
binlerce yıldır, miras kala gelmiştir;
Baba,
toprak altına gitti mi oğul, baba olur.
Yalnız
insan değil, hayvan da böyle;
Böyle
olmasaydı dünyada bir tek canlı yaratık göremezdin.
Geceleyin,
gökyüzü damından güneş çekilip gitti mi güneşin yerini yıldızlar yahut da Ay
tutar.
İnsan,
bir hüneri, bir sanatı bıraktı mı tabiatı, bir başka işle, bir başka sanatla
oyalanmaya koyulur.
Çünkü
bütün halkın gönlüne bir memur tayin edilmiştir, bu memur, onları işsiz-güçsüz,
azıksız-sefersiz bırakmaz.
Kutlu
bahar, dost elçisi çıkageldi;
Sarhoşuz,
âşığız, mahmuruz, kararımız yok.
A
göz, a mum, bahçeye yürü, yeşillik güzellerini bekletme artık.
Çayıra,
çimene gayb âleminden elçiler geldi;
Yürü,
git;
Geleni ziyaret etmek adettir.
Gül,
gelişini kutlamak için bahçeye geldi;
Diken,
yüzünü seyretmek için güzelleşti, bezendi.
***
DİVAN-I
KEBİR 2 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan:
Abdulbaki GÖLPINARLI
İstanbul
REMZİ KİTABEVİ 93
**
Neler
öğrendik;
1.
Dünyanın boş, insanın işsiz kalmayacağını öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Bizleri güzelleştirmek, yüceltmek için gelen ulu
insanları ziyaret etmemiz gerektiğini öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
