16 Mayıs 2016 Pazartesi

DİVAN-I KEBİR 2 CİLT 2920 İNCİ BEYİT

2920.( Mevlana Hazretleri Tanrı dostu sevgilinin bakışını ve etkilerini anlatıyor) 
Gündüz olunca geceleyin ne yaptığını gördü, anladı amma ne fayda;
Rezil-rüsva oldu (Toplum içinde ayıplanacak duruma düştü), yüzlerce derde uğradı.

Yüzü ak gündüz gibi geceleri dua ederek geçir;
Çünkü Nuh’un duası da geceleyin kabul oldu.
(Araf suresi -205-23, Furkan suresi 77)

Bunca alım, bunca tatlılık;
Böylesine sarhoşluk, böylesine açılıp saçılış.
Bütün bunları, ezel ressamı (Başlangıcı belli olmayan zaman, öncesizlikte ’Allah’) nasıl vermiş o sarhoş gözlerine senin?

Gözlerin, her an binlerce göz yaratıyor;
Çünkü Tanrı, kendi kudretinden kudret vermiş onlara.

O (Güzel sevgili arayan) gözlerin hepsi de gözlerine dalmış, şaşırıp kalmış, hepsi de gözlerine yüz binlerce rahmet olsun (Suçlarımızı affet, bağışla) demede.

Gözlerin, padişahlık tahtına geçmiş, kurulmuş;
Gözlerini gören can, aman-aman, merhamet diye feryat etmede.

Gökyüzüne, sen hiç böyle göz gördün mü diye sordum;
And içti, yemin etti de hiç mi hiç hatırlamıyorum dedi.

Niceye bir umarak (Ne zamana kadar isteyip bekleyeceğim), korkarak hırkamı yırtıp duracağım;
Şarap sun da ummadan da kurtulayım (İstemekten, beklemekten), korkudan (Tehlike gelecek düşüncesinden kurtulayım) da.

Düşünceleri (Ruhen algılanabilen asıl gerçekliği bulmak, bilmek) , kaygıları yakıp yandıran (Kötü bir şey olacakmış düşüncesiyle ortaya çıkan ve sebebi bilinmeyen gerginliği yok eden) kadehi getir, sun bana;
Çünkü başımda ummadan (İstemekten, beklemekten), korkudan düşünceler (Kötülük gelme olasılığı) var kaygılar (Sebebini bilemediğim, kötü bir şey olacakmış duygusu) var.

Sun, yürüt o Nuh gemisini (Denizde ilerlesin), tufandan o aman (Şiddetli yağmur yağınca bizi korur) verir bize;
Göster onu, çünkü umma (İstemek, beklemek), korkma demirini atmış (Demirden yapılmış silahları atmış), kalakalmışım.
                          ***   
DİVAN-I KEBİR 2 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan: Abdulbaki GÖLPINARLI
İstanbul REMZİ KİTABEVİ 93
                             **
Araf 23: “Rabbimiz!
(Biz) kendimize zulmettik artık bize mağfiret etmez ve bize merhamet etmezsen, mutlaka hüsrana uğrayanlardan oluruz”

Araf 205: Sabah ve akşamları içinden yalvararak, gizlice ve kendin işitecek kadar bir sesle Rabbini zikret ve gafillerden olma.”

Furkan 77: “ (Ey resulüm!)
De ki: Eğer duanız olmasa, rabbim size ne diye ehemmiyet versin”

Neler öğrendik;
1.    Geceleri Allah’a dua etmemiz gerektiğini öğrendik.
2.    Allah’ın yarattığı güzellikleri görüp hayran olmamız gerektiğini öğrendik.
3.    Allah’ın kendi kudretinden kudret verdiği dostları olduğunu, bunlarında aramızda olduğunu öğrendik.
4.    Yanlış düşüncelerden, korkulardan, hayallerden kurtulmak için istemek ve isteğin olmasını beklemekten kurtulmak için kurtuluş gemisi gibi aramızda olan Allah dostlarını bulmamız, bunlara sevgiyle bağlanıp hizmet ederek yaşamamız gerektiğini öğrendik.
                                  *
İşte böyle yaren;
Tehlikeler tehditler ne kadar olursa olsun Nuh’un gemisi gibi kurtuluşa ulaşabileceğimiz gemiler olduğunu öğrendik, anladık.

Kurtuluş gemisini bulmanın, içine girmenin yeterli olmadığını, o gemiyi yürütmek, yol almasını sağlamak için çalışmamız, isteme, bekleme, korkma boyutunda kalmamamız gerektiğini öğrendik, anladık.
                               *

RAVLİ

Popüler Yayınlar