24 Aralık 2013 Salı

DERVİŞ YOLU GÜLŞEN-İ TEVHİD 260

Herkuca derdi deva ancareved
Herkuca fakri neva ancareved
(Hazreti Mevlana, Mesnevi 3.inci cilt 3210 inci beyit açıklaması)

“ Nerede dert varsa deva oraya gider.
Nerede yoksulluk varsa nimet oraya gider.”

Tanrı aşkının derdiyle içi dolan, yoksul ve aciz olup benzi uçuk olan, Allah’ın ayrılığıyla hicranının (Ayrılığın verdiği acı) intizar (Gelmesini beklemek) ve iştiyak (Özlem) ateşiyle gönlü yanan,

sevgilinin visali (Buluşmak, kavuşmak) arzusuyla içi taşan, bir an için olsun bu aşk tahassürleriyle (Elde edemediği için üzülen) karara varmayan (Ne yapacağını şaşıran), kendinden habersiz kalıp dost ile meşgul olandır ki, dostun visaline (Buluşmasına, kavuşmasına) layık olur.

Niteliksiz (İçyüzü bilinmeyen) olan ve her şeyi yaratan Tanrı, böyle olan kişinin koruyucusudur.

Bütün âlem de O’nun mesti (Sarhoşu) ve hayranıdır (Beğeni ile şaşkın olmak).
                                           ***
Neler öğrendik:
1.    Allah’ın gökleri, ihtiyaçları gidermesi için yarattığını öğrendik.
2.    İhtiyaç duyulan yere Allah’ın yardımı ulaştığını öğrendik.
3.    Yaratılan bütün âlemin Allah’a ihtiyacı olduğunu öğrendik.
4.    Kendimize bir şeyi dert edersek çarenin de geleceğini öğrendik.
                                               *
İşte böyle yaren,
Allah’a açıkça, şüphe duymadan ihtiyaç duymalıyız ve bildirmeliyiz ki, bu ihtiyacımıza Allah’ın merhameti, acıması, esirgemesi harekete geçip coşmasını ile bize iyilik, güzellik, bağışlamasını yalvarış ahlakıyla istemeliyiz.

                                               *                                                                                                                                                                   RAVLİ    

Popüler Yayınlar