Çun nedadet bendegi
dost dest
Meyl-i şahi
ezkucaet hastest
(Hazreti Mevlana, Mesnevi 3.inci cilt 2239
inci beyit açıklaması)
“ Dostun kulluğu eğer sana el
verseydi, padişahlık meyli sana nerden gelirdi.”
Bu kulluk (Sevgiyle bağlanıp hizmet etmek), akıbet (Sonunda) şah olur.
Öyle bir şahlık ki ebedi
olarak bakiy (Kaybolup yerinden gitmeyen) kalır.
Bu ibadet (Allah’ın emirlerini yerine getirmek, yasaklarından kaçınmak),
ebedi bir devlettir (Yücelik, ululuk, iyi kader, iyi
kısmet).
Allah’a kul olan (Sevgiyle bağlanıp, hizmet eden), padişahtır.
Hizmet tohumunu Hakkın
zeminine ek ki hesapsız mahsul alırsın.
Çalış ki gönül sahibi bir el
olasın (Allah’tan aldığını veresin), sudan
arınmış duru (Bulanıklıktan kurtulmuş) ve safi (Temiz) olasın.
Bu su ve toprak âleminde
görünen ne varsa onların hepsinin aslı gönüldür.
***
Neler öğrendik:
1.
Hakkın makbulü
olmamız için kalbimizi gönül sahiplerine bağlamamız gerektiğini öğrendik.
2.
Cenab-ı Hakkın “ Kalbe, gönüle bakarım, surete bakmam çünkü o, sudan,
topraktan ibarettir” buyurduğunu öğrendik.
3.
Gönlün yerinin
aşağılarda olmadığını, arşta olduğunu öğrendik.
4.
Temizliğin, temiz
olanla sağlanabileceğini öğrendik.
5.
Saf olmayan suya
su denilemeyeceğini öğrendik.
6.
Göklerden yüce
olan gönül, ya nurlu Tanrı erlerinde veya peygamberlerin gönlü olduğunu
öğrendik.
7.
Toprağa bağlı
kalan kişinin su gibi akıp rahmet denizine ulaşamayacağını öğrendik.
*
İşte böyle yaren,
Kişinin dünyaya yönelişinden
kurtulmadıkça gönlü bulamayacağını, gönülde her şeyin aslının esasının açıkça
olduğu ve görüldüğünü yer olduğunu, öğrendik, anladık.
Gönül sahibi olmak için gönül
sahiplerini bulup yardım almamız gerektiğini öğrendik.
*
RAVLİ
