(Mevlâna hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor)
5390. Tek
(Birbirini
tamamlayan veya aynı türden olan nesnelerden her biri),
çifte üst oldu.,
Evet, birşey, şaşının gözüne iki görünür ama doğru gören, onu birleştirir, bir görür.
Bana can da sensin, cihan da sen.,
Ne yapayım canı, ne edeyim cihanı?
Bana, benimle yürüyüp giden hazinesin sen;
Ne işim var karla, ziyanla?
Bir solukta şaraba (Tanrı şarabına) dostum;
Bir solukta kebabla eşim.,
Madem ki şu yıkık devrandayım (Dünyadayım), zamanın dönüşüyle ne işim var benim?
Bütün halktan ürktüm-kaçtım;
Herkesten kurtuldum-gitti;
Ne gizliyim, ne görünmedeyim.,
Ne yapacakmışım varlığı, ne edecekmişim mekanı?
Sana kavuşmuşum, seninle buluşmuşum;
Mahmurum, yaratıklarla işim yok.,
Sana av olmuşum-gitmiş;
Ne yapayım oku, yayı artık?
Irmağın ta dibindeyim;
Ne diye gidip de su arayayım.,
Söze gücüm mü yeter?
Şu akıp giden ırmağı nasıl öveyim, ne diyeyim ki?
Varlığım yok;
Yük yıkacak yeri ne yapayım?
Kurt, çoban oldu bana, çobanın yükünü ne diye çekeyim?
A aşk, ne de hoşsun, ne de sarhoşsun;
Elinde de kadeh.,
Ne kutlu yerdir oturduğun, anlaştığın yer, ne mutludur seni gören can gözü.
Senin yüzünden her zerre bir dünya oldu;
Senin yüzünden her katre can kesildi.,
Senin izini bulan, ne yapacakmış adı-sanı?
O üstünler üstünü inciyi bulmak için gerçekler denizinde başla yürüyüp gitmek gerek.,
Koşan ayağı neyleyeyim?
***
DİVAN-I
KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN HAZIRLAYAN: ABDULBAKİ
GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Tek olmanın, birbirini tamamlayan ve aynı türden olan birliğin, tekliğin doğru bakışa, doğru görüşe, doğru yargılara, doğru kararlara, doğru hareketlere, doğru verilere ve verimlere sağlam oluşum verdiğini öğrendik.
Şaşı bakışın tek olanı çok görmesi ve sıradanlaştırarak çokluğun üstün ve faydalı olacağına inanması ile olay ve kişilere paralel görme ekseni olmayan bir şekilde bakıp değerlendirdiğinden gerçeği olduğu gibi görüp kabullenemeyeceğini öğrendik.
Doğru görüş sahibinin başkasının çoklu bakışını, dolanbaşlı yollardan anlatışını bir hale getirerek özünü yakalayarak gerçeği söyleyeceğini, göstereceğini öğrendik.
Mevlana Hazretleri Şems Hazretlerini hazine kabul ettiğinden birlikte olmaktan başka bir kazanç aramadığını öğrendik.
Mevlana Hazretleri Şems Hazretlerinin sözleriyle sarhoş olduğunu, dünya yaşamını önemsemediğini öğrendik.
Şems Hazretlerini bulan Mevlana Hazretleri halktan çekinerek kaçtığını, halkın tanımasından, mekanı olmasından kurtulduğunu öğrendik.
Mevlana Hazretleri ilahi sarhoşluğun verdiği sersemlik içinde olduğunu, kendisini Şems Hazretlerinin aşkı dışında başka bir işle uğraşmadığını öğrendik.
Mevlana aşkın verdiği hoşlukla sarhoşlukla anlaşma yolunu seçtiğini, kendisini gören can gözü ile görenlerinde bu mutluluğa ulaşacaklarını öğrendik.
İşte böyle yaren;
Üstünler üstünü şekil değiştirmeyen, bütün zamanların mücevher sözlerini söyleyen gerçekler denizi olan büyüğe canımızla, başımızla yürüyüp gitmek gerektiğini, boş yere koşmanın faydası olmadığını öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
