(Mevlâna hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor)
3820. Canım özleyip istediği gizli alemdeki güzelin (Allah’ın perdeleyip herkese hakikatini göstermediği gönülleri uyanık, sarhoş görünümlü güzel kişinin) dostlarıdır onlar;
Onun güzelim gözleri gibi dalmış-gitmişlerdir, hastalanmışlardır onlar.
Bir şekle bürünmüşlerdir ama şekillere düşmandır onlar...
Dünyadadır onlar;
Fakat iki (Madde ve manadan) dünyadan da bezmişlerdir (Bıkıp usanmışlardır).
Arslanlar gibi avlarını gülerek-gülümseyerek paralarlar;
Birbirlerine düşman görünürler;
Gerçekteyse dosttur onlar.
Eşek satanlar gibi birbirleriyle çekişirler, savaşırlar...
Fakat bir baksan görürsün ki aynı iştedir, aynı güçtedir;
Birdir, birleşmiştir onlar.
Güneş gibi bütün gün görüş bağışlarlar...
Ay gibi, yıldızlar gibi bütün gece gezerler, dolaşırlar.
Avuçlarına toprak alsalar kızıl altın kesilir.
Gece arpa ekerler ama gündüz buğday biçerler.
Öyle dilberlerdir ki onlar olmadıkça gönülde bir meyve bitmez (Kalpte oluşan duygularının kaynağında kendilerinin istekleri, beklentilerinin olmadığı)...
Öyle başbuğlardır ki ne başları vardır, ne sarıkları.
Şekerlerdir, midede ekşimezler;
Şükrederler, o sevgiliden, muratlarına ermişlerdir onlar.
Adamlık et de var kapılarına, hizmetlerinde bulun, adam ol...
Çünkü şu başka adamların hepsi de adam yer.
Ağız sözle dolu ama yeter, fazla söyleme...
Çünkü bu harf de bir soluk da bu kafiye de yabancıdır.
***
DİVAN-I KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİNHAZIRLAYAN: ABDULBAKİ GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Can dünyasını bilenlerin buradaki güzelleri özleyeceklerini, çevremizde kendilerini gizleyen bu Allah dostlarını bulmamız gerektiğini öğrendik.
Can dostlarının bir şekle bürünmüş olmalarına rağmen şekilden hoşlanmadıklarını, hatta şeklin oyalayıcı, şaşırtıcı, kandırıcı işlevini sevmediklerini, hatta madde ve manadan da bıkıp usandıklarını öğrendik.
Can dostları birbirlerine düşman gibi gözükseler de aslında aynı işi yapan, çekişen dostlar olduklarını öğrendik.
Can dostlarının aydınlık görüşe, düşünceye, fikire sahip olduklarından karanlıklardan korkmadıklarından gece-gündüz durmadan dolaştıklarını öğrendik.
Can dostlarının yaptığı işler az değerde gözükse bile sonuçta çok değerli, faydalı elde edişlere sebep olacaklarını öğrendik.
Can dostlarının padişah gibi olmalarına rağmen sıradan bir insan gibi aramızda yaşamayı seçtiklerini öğrendik.
Can dostlarının isteklerine kavuşmuş olarak mutlu olduklarını, şükrederek yaşayışlarına devam ettiklerini öğrendik.
Can dostu olmayanların hepsinin yararlanmak için yakınlaştıklarını, alacaklarını almak için kişileri mahvedene kadar sömürdüklerini, kötü duruma düşürdüklerini öğrendik.
Kendimizi eğitmek, yetiştirmek, topluma yararlı duruma getirmek, düzene sokmak için can dostlarına hizmet etmek, onların önderliğinde iyi bir duruma gelmek gerektiğini öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
İyi yetişmek, gelişmek, büyümek, iyi bir duruma gelmek için fazla söz söylemeye gerek olmadığını, kişinin anlayışa ve anladığını içselleştirip uygulaması gerektiğini, sözler içinde zaman kaybetmemesi gerektiğini öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
