10 Eylül 2013 Salı

DERVİŞ YOLU GÜLŞEN-İ TEVHİD 94

Riş-i bedra daruy-i bed yaft rek
Merser-i hara sezed dindan-ı sek
( Hazreti Mevlana, Mesnevi 1.inci cilt 3603 inci beyit açıklaması)

“ Kötü yaranın damarı, kötü ilacı bulur.
Eşeğin başına köpek dişi yaraşır.
’İt diş domuz derisi, darbımeseli
 (Uzun deneme ve gözlemlere dayanılarak söylenmiş ve halka mal olmuş, öğüt verici nitelikte söz) gibi’”

(İt dişi domuz derisi; kavga eden iki kimsenin birbirinden kötü olmaları sebebi ile bu kavgadan duyulan memnuniyeti belirtir. “bırak şunları, nasılsa it dişi domuz derisi, boğuşup dursunlar.)

Temiz olmayan temizlikten çekinir.
Pislik içindeki kurda pislik, sekerden iyi gelir.

Gülsuyu, bokböceğine hoş gelmez.
Yarasalara güneşin ziyası (Parlak ışığı) hoş gelmediği gibi.

İlahi maariften cahiller zevk almazlar.
Onlara zevk aşağılık dünya sevgisinden gelir.

Onlar zenginlikle, mallarının çokluğu ile iftihar ederler.
Yoksa dervişlikten, fakr-u fenay-ı Ahmed-i’den (Allah’tan beslenip, gıda alanlardan) hoşlanmazlar.

Pespaye (Aşağılık, soysuz, alçak) adamlar, Allah’ın aşkından zevk almazlar.
Onların nasipleri şehvani lezzetlerden ibarettir.

                                  ***
Gülşen-i tevhid İbrahim Şahidi
Çeviren Midhat bahari Beytur
İnkılap ve Aka kitapevleri Koll.Şrt.1967 basım.


                                 ***
Neler öğrendik:

1.   Allah aşkından zevk almayanları düzeltmeye, yönlendirmeye, yol göstermeye, yolunu aydınlatmaya, onlara zaman harcamaya değmeyeceğini öğrendik.

2.   Aşağılık, soysuz, alçak adamlara bulaşmamak gerektiğini, onların birbiri ile savaşmalarının arasına girmemek gerektiğini öğrendik.

3.   Her insanın yapısına göre gıdası olduğunu öğrendik.

4.   Zaman içinde denenmiş, uğraşılmış, benzer sonuç alınmış, öğüt haline gelmiş sözleri dikkate almamız, yeniden denemeye gerek olmadığını öğrendik.

                                         *
İşte böyle yaren,

Herkes yapısına uygun ve yaraşır olanı arar, aradığını bulur, alır, kendine mal eder, sonuçlarına katlanır.

Doğaya baktığımız zaman her canlının kendine özgü gıdası olduğunu görürüz.

Kimi kendi avlar, kimi toplar, kimi leşi kendine gıda eder.
Akbaba gökte görkemli dolaşır ama arayışı leştir.

Derviş gıdasını Allah’tan almak için kendini yönlendirmiş, Hazreti Muhammed’in yolunu izleyen, bu yolda gitmiş ve iyi sonuçlar almış velilerin işaretlerine dikkat ederek kendini besler, her şeye rağmen sevinç içinde yaşama yolunu bulurlar.

Kuzu koç olacaksa koçun yanına gider ve yanında yatar.
Kuzu koç olmayacaksa koyunların içine karışır.

                                           *
RAVLİ

Popüler Yayınlar