Vây bidari banadan nişest
(Hazreti Mevlana, Mesnevi 2.inci cilt 39 inci beyit açıklaması)
“ İlim ile olan uyku,
uyanıklıktır.
Bilgisiz kimseyle oturan
uyanığa ne yazık.”
Arif bir kimse bu cihandan
uyursa, canı lâmekânda (Adresi olmayan yer) uyanık
olur.
Surete (Görünene), his gözünü (Duygu
ve hayal ile oluşan bakışa) kaparsa manen (İç
varlık bakımından), batın (Sır) gözünü
açar.
Onun gözü uyur ama canı
uyanıktır.
Can bülbülü o hakikat gül-zarındadır
(Gül bahçesi).
Gözü buluttur, canı güneş.
Bulut, güneşin önünden
gidince daha ziyade parlar.
Gökteki güneş zeval bulur ama
irfan güneşi için zeval yoktur.
Çeviren Midhat bahari Beytur
İnkılap ve Aka kitapevleri Koll.Şrt.1967 basım.
***
Neler öğrendik:
1.
Vücudun uykusu
olduğunu öğrendik.
2.
Canın uykusu
olmadığını öğrendik.
3.
İlim sahibi
vücudunu dinlendirirken canı ile işler yapmakta olduğunu öğrendik.
4.
Canın uyumadığını
bilmeyenlerin âlimlerin uyuduklarını sandığını öğrendik.
*
İşte böyle yaren,
Taşıdığımız canın uykuya
ihtiyacı olmadığını, candan haberi olmayanların canı etkili kullanamadığı için
uyur sandıklarını öğrendik, anladık.
RAVLİ UYKU VE İLİM
RAVLİ CAN yazarak Googleden okumalısın.
*
RAVLİ