DİVAN-I KEBİR 7-8 CİLT 2980 İNCİ BEYİT

 

(Mevlâna hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor)
 
2980.Aşk gamı (Üzüntüsü), ateşlidir (Heyecanlıdır, coşkuludur);
Ağaç gibi kuruttu-gitti beni;
Ağaç kuruyunca (Heyecanı, tadı olmayan, akıcı olmayan, duygudan yoksun olanın) da ateşe yanmaktan (Yok edilmekten)başka bir işe yaramaz.
 
Ne mutlu o kişiye ki yasemini de senin ateşinle biter, gülü de... Ateşin dilini, arılıkla (Temiz) Halil (Allah'ın samimi dostu olan) bilir ancak.
 
Onun Halil'i (Allah'ın samimi dostu), duman gibi ateşe biner;
Çünkü Halil (Samimi dost), sanki Maliktir (Kendisinin olan yetkiyi yasaya uygun olarak dilediği gibi kullanabilen kimse) de ateşin dizgini (Araştırma, denetim, teftiş, kontrol) elindedir onun.
 
Seher çağında (Sabahın güneş doğmadan önceki zamanı) aşkının çağrısını can kulağım iştitti;
Şu ateş dünyadan (Yakıcı, yok edici dünyadan) sıçra, çık da gir bizim ateşimize diyordu.
 
Tandıra (Yere çukur kazılarak yapılan fırına) benzer gönlüm, ateşlerle dolu ağzım, ateşin dilinden ne vaktedek (Zamana kadar) söz söyleyecek, ne (Zamana kadar) yanıştan-yakılıştan bahsedecek diye soruyor.

 
Ey felek (Dünya döngüsü), sen söyle;
Ne vaktedek (Zamana kadar) sevgiliden şikayet edip duracağım ben?
Bir gecem olmayacak mı ki geleyim de işten-güçten bahsedeyim?
 
Onun beli (Şems Hazretlerinin çenesindeki çukur) yüzünden dağlar, beller (Dağ sırtlarında geçit veren çukur yerler), durak kesildi bana...
Şu aradan bir sıçrayıp çıkayım da biraz da kıyıdan-bucaktan (Göze çarpmayan yerden) söz açayım.
 
Onun gül bahçesinin ayrılığıyla dikenin sınamasına düştüm; 

Dikenden gül gibi kurtulayım da yanaktan-yüzden söz edeyim.
 
Ocak ayının yıkık yerlerinden boyuna karga - kuzgun sesi (Asıl durumunu yitirilişin, baş aşağı gidişin sesleri) gelmede...
Ben de varayım, menekşeliğe gideyim de lalenin renginden bahsetmeye koyulayım.
 
Sevgili geldi mi, gönlüm, kibrinden eteğini çeker (Kendini beğenme, başkalarından üstün tutma, büyüklenme, benlik, gurur duymaktan tamamen vazgeçer)...
Bekleyişten söz açtım mı, bakış, sabırsızlıkla yakasını yırtar.
                        ***
DİVAN-I KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
HAZIRLAYAN: ABDULBAKİ GÖLPINARLI
KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
              ***
Neler öğrendik;
1. Allah dostuna, Allah yakınına aşık olmanın, ona sevgili gibi davranan aşığa heyacan ve coşku vereceğini, aşığın kendini yok ederek aşık olduğunda var olma isteğinin yoğunlaştığını öğrendik.
2. Allah'ın temiz dostunun yaptıklarını bilen kişinin mutlu kişi olacağını , mutluluk içinde yaşayacağını öğrendik.
3. Allah'ın temiz dostunun Allah'ın verdiği yetkilerle donandığını, hesap verme zorunluluğu olmadan yetkilerini istediği gibi kullanma serbestliğinde olduğunu öğrendik.
4. Sabahın güneş doğmadan hemen öncesinde gökyüzünden birçok güzel davetlerin geldiğini, konuşmakla, şikayet etmelerle vakit geçirmeden oradan gelecek Allah dostunun yüzünü görme telaşında olmamız gerektiğini öğrendik.
5. Mevlana Hazretleri Şems Hazretlerini çok özlediğini, dünyada gördüğü şekillerin Şems Hazretlerini hatırlattığını öğrendik.
6. Hep güzelliklerden bahsetmek gerektiğini öğrendik.
                                *                     
İşte böyle yaren;
Allah'ın  dostu gelince oradaki kişinin kendi varlığına kendinin ve toplumun yüklediği sağlıksız ve yanlışa götüren kibirden, büyüklenmeden, benlikten, gururdan, kendini temizlemesi, onun varlığında var olmak için gönlünü, kalbini, canını ona taşımasının gerektiğini öğrendik, anladık.
                                *
RAVLİ