DİVAN-I KEBİR 7-8 CİLT 2910 İNCİ BEYİT

 
(Mevlâna hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor)
 
2910. Avucun gemiye benzer;
 Ululuk denizinin kıyısısın sen...
Avucundan bir habbe (Tahıl tanesi veya su kabarcığı) de bize düşerse şaşılır mı buna?
 
Binlerce can, binlerce göz yola düşmüş, parıltıdan (Göze çarpan parlaklıktan) dizgin kasmış (Hızını yavaşlatmış);
Fakat buluşma çağrısının zamanı geldi mi hepsi de yelip yortmayı (Hızlı gitmeyi) bırakıverir.
 
Dininde, dünyanın da bütün zehirleri, senin yüzünden tatlılaşır, bal şerbeti kesilir;
Gönlü yananların derdi, gamı, senin yüzünden gönül okşayıcı bir hal alır.
 
Herkesin gönlü senin eteğine (Yakınlaşmak ister) sarılır;
Fakat şunu bilmezler ki ceylan, arslanın çevresinde yüzlere ihtiyatla (İleriyi düşünerek ölçülü davranır) döner-dolaşır.
 
Buluşma kapısını örttün de mekansızlık (9 kat göğü geçtikten sonraki) alemine geçtin-oturdun ya...
Artık o kapadığın kapı, nereden açılacak?
 
Sus da sözü bırak;
Tanrı’dan başka her şeyi yok bil...
Yoklukla uzlaştın mı, her yandan düzene girer işin.
 
Bir yeşilliksin ki bütün güller, kaçıp oraya sığınırlar...
Güz (Sonbahar) yoktur orada;
Güller sararıp dökülmez orada.
 
Ovada gübgüzel (Çok güzel), salına-salına yürür-gider bir ağaçsın;
Kim o ağacın gölgesinde yatar-uyursa sarhoş kalkar.
 
Göklere benzer bir göksün ki canlar, oraya ulaşmak ister;
Yalnız o göğe, Zühre'yle (Venüs)(Güzel yüzüyle, yumuşaklığıyla ve sevimliliğiyle, incelik ve zarafetiyle, neşeli ve istekli, güzel huylu kendini gösteren kişi)  dövüşüp vuruşmak için zuhal ((Satürn) (Ahmak, bilgisiz, korkak, cimri, kıskanç, yalancı, tembel, kafasız ve zarar veren özelliklere sahip kişi) gelemez.
 
İncisin (Derinliklerden çıkan şekil değiştirmeyen mücevhersin), güzelim bir madensin (Çok değerli şeyleri kapsayan kaynaksın), mekansızlık (Canını ve gönlünü Allah'a feda edenlerin gidebileceği ihtiyaçsızlık) yurdundasın.,
 
Gözlerden gözyaşları dökülmeye başladı mı, ona işarettir, onun aşkıyla dökülür bu yaşİar a gönül (Kalpte oluşan duyguların kaynağı coşar).
                         ***
DİVAN-I KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
HAZIRLAYAN: ABDULBAKİ GÖLPINARLI
KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
              ***
Neler öğrendik;
1. Şems Hazretlerinin büyük, yüce olduğunu, onun küçücük bir özelliği bize verilmesine şaşmamak gerektiğini öğrendik.
2. Yüce insanların kişilere çağrısı geldiği zaman o kişinin dünyalık işlerini bıraktığını öğrendik.
3. Allah dostuna inananın bu inançla dünyanın bütün zehirlerinin tatlılaşıp bal şerbeti haline geleceğini öğrendik.
4. Herkesin Allah dostuna yakınlaşmak istediklerini, bu yakınlaşmada ileriyi düşünerek ölçülü yaklaşmak, terbiyeye çok dikkat etmek, çıkarına araç yapmamak gerektiğini, çünkü onun aslan olduğunu, kızdırmamak gerektiğini, pençesini ve ısırığını unutmamak gerektiğini öğrendik.
5. Kişi çok yükselse de Allah yakınları ile buluşmayı kapadıysa o kapının bir dahaona açılmayacağını, diğer Allah dostlarını tanıyıp göremeyeceğini öğrendik.
6. Peşinen Allah'tan başka her şeyi yok bilmemiz, sadece Allah'ın var olduğunu kabul etmemiz, böylece kendimizin ve sahip olduğumuz her ne varsa onların yok olacağını bilmemiz, hoşça kabul ettikten sonra işlerimizin düzene gireceğini öğrendik.
7. Yokluğu kabul eden kişinin herkesin sığındığı yere gideceğini, buraa sonbaharın olmadığını, güzelliklerin kaybolmadığını göreceğini, hayretten ve zevkten sarhoş olacağını öğrendik.
8. Bütün Mevlevilerin kavga etmek için değil güzellikleri görmek, güzellik kazanmak için bu çok değerli, kıymetli, ölümsüzlük yurdu olan yere gitmeyi Mevlana Hazretlerinden öğrendiklerini, yardım aldıklarını öğrendik. 
                                *                     
İşte böyle yaren;
Canını ve gönlünü Allah'a feda edenlerin Allah yakınlarını tanıyıp dost olduklarını, ihtiyaçsızlık makamına ulaştıklarını, böyle kişilerin Allah aşkıyla gözyaşları döken kişiler olduğunu öğrendik, anladık.

                               *
RAVLİ