23 Nisan 2012 Pazartesi

ŞEMS-İ TEBRİZİ VE AKIL HATAYA DÜŞMEZ

Şems Hazretlerinin bir sohbette söyledikleri:

Kelam bilgini (Söz ustası) Şahap Herive, Şam’da bütün mantıkçılar arasında sayılırdı, ama kadın ve şehvet yolunda çok düşkün olduğu için zayıf düşmüştü ve derdi ki:
“ Aklın fetvası (Kararı) budur”

Muhammed Güyani ona demişti ki:
“ Fetvada akıl hiç hata etmez” diyordu ki,
“ Hayır, akıl fetvada hataya düşmez ancak hataya düşen başka bir şeydir”

Dedim ki (Şems):
İmanın zevki gelip gitmesinde değildir

(İman: Söylenen sözü tasdik etmek, söylediğini kabul etmek, gönül huzuru ile benimsemek, karşısındakine güven vermek, şüpheye yer vermeden kalpten tasdik etmek, emin kılmak)

Sohbette olan Zeyneddin Sadaka’yı da kaçmış gördüm, başını çöllere çevirmiş, bir at gibi koşarak kayıplara karışmış.

Bu İmad hiç olmazsa ondan daha iyidir.
Dilbilgisi bilir, sözlükten anlar.

                   ***
MAKÂLÂT. Şems-i Tebrizi.
Çeviren Mehmed Nuri Gençosman.
ATAÇ yayınları Tasavvuf 6
                    ***
Neler öğrendik:
1.    Kendini bir şeye aşırı vermiş olan, çok bağlı olanın aklıyla doğru hükümler veremeyeceğini öğrendik.
2.    İmandan duyulan hazzın devamlı olmasından olduğunu öğrendik.

İşte böyle yaren,

Bir şeye taraftarsak, zaaflarımız varsa, tutkunluk varsa, tiryakilik varsa, çıkarın varsa, akıl doğru hükmü varır ama ağzından çıkan hükümde başkalık olur.

Doğru, geçerli, kabul edilen, beğenilen hüküm vermek insana kalıcı zevk verir ve insanın kendine güvenini sağlar.
                                         *
RAVLİ
                                    

Popüler Yayınlar