Mahzen andared ki
mahzen zat-ı ost
Hesti o dared ki
bahesti adust
(Hazreti Mevlana, Mesnevi 2.inci cilt 1470
inci beyit açıklaması)
“ Hazine, kendisi hazine olan
kimsededir.
Hakiki varlık, varlığa düşman
olan kimsedir.”
Hak ehlin zati (Allah’a yakın olan kişi), Allah hazinesine definedir.
Canları da beka ikliminin (İnsanların yaşadığı ebedi yer) padişahıdır.
Onların padişahlığı ebedidir.
Bu cihanın şahlığı gibi fani (Yok olacak) değildir.
Bu cihan şahlığının
saltanatı, toprak dünya üzerinedir.
Allah velileri, lâmekân (Adresi belli olmayan yer) mülkünün şahlarıdır.
Veliler, Zülcelal’e (Büyüklere ait) mahsus dernektedirler.
Visalin(Allah’a ulaşmadan, buluşmadan oluşan) gayıp (Herkesin
göremeyeceği) nurları parıldamıştır.
***
Neler öğrendik:
1.
Başka yerde
hazine aramak yerine kendimizi hazine haline getirmemiz gerektiğini öğrendik.
2.
Değerli olan
varlığımızı dünya varlığının gizlediğini, örttüğünü, önemsizleştirdiğini,
sıradan hale getirdiğini, varlıklı olmak için uğraşıdan kendimizi kurtardığımız
zaman kendini göstereceğini öğrendik.
3.
Allah’a ulaşan,
kavuşan velilerin bu kavuşmanın hediyesi olan nurlara kavuşmuş olduklarını
öğrendik.
*
İşte böyle yaren,
Dünyada başkalarının çok
değer verdiği şeyi elde etmenin geçici bir elde ediştir ve elimizde tutamayız.
Uyarılan ve önerilen ebedi ve
kalıcı varlığı bilmek, bulmak, birlikte olmaktır.
Anlayana saz anlamayana az.
*
RAVLİ
