28 Şubat 2012 Salı

ULU ARİF ÇELEBİ VE ÖMÜR

Konya şehrinde bir kadın vardı.
Son derece güzel, güzellikte Cihanın mucizesiydi.
 
Ona meşhur Averya kızı derlerdi.
Çok serveti vardı.

Ansızın Arif Çelebi Hazretlerine gönlünü kaptırdı.
Gece gündüz kararsızlaştı.

Evini ocağını terk edip onun ziyaretinde olurdu.
Çok defa çengi (Harp çalgısı) eline aldığı vakit düşmanlar arasında olan kavgayı kaldırır, tarikat âşıklarının yüreklerini yakıp kebap ederdi.

Nakit paradan, gelirden, köylerden neyi varsa hepsini o hazretin uğrunda feda etti.
Onunla buluşmak için yanıyordu.

Uzun bir zaman bu hasret içinde yaşadı.
Bir gün ondan yerinde olmayan bir hareket, hoş görülmeyen bir nazlanma geldi.

Çelebinin mübarek gönlü çok incindi.
O gece mübarek sarığının kenarından bir göz bağı miktarı yırtıp ona verdi.

O hatun ne buyuruyorsunuz, ne edeceğim deyince:
Çelebi:
“ Ölmek lazımdır” buyurdu.

Bunun üzerine Averya kızı yalvarıp yakardı, ricalar ederek bu hükümden vazgeçmesini söyledi ise de bu mümkün olmadı.
İkinci gece fırsat bulup çalışanları tarafından şehit edildi.

O sarığından verdiği parçayı onun yüzüne örttüler ve onunla gömdüler.
(Allah ona rahmet etsin)

O gün yüce Çelebi Hazreti, gönlünün yanmasından bu rubaiyi söyledi:

“ Sabır elinin acele giydirdiği her gömlek onun matemiyle sıkıntı (Gam) pençesi altında yırtıldı.

Dün, onun yüzü güzellikte ateşin parlaklığını kaçırdı,
Bu gün ise ecel rüzgârı onu toprak etti.”

40 Gün onun yasını tuttu ve rahmetler okudu ve şu rubaiyi söyledi:

“ Endişesiz oturma ki bu aziz bir zamandır.
Çıkardığın her nefes bir aziz candır.

Gelen ve gidecek olan bir ömrü zayi etme,
Boşa geçirme ki o aziz bir misafirdir.”

Tekrar şu rubaiyi söyledi:

“ Onun kapısı önünde dünya dar bir sahradır.
Cihan (Dünya, âlem) gelip geçici, kalıcı olmayan bir yerdir.

Bu cihanda kimseye uyanık kalma (Diri kalma) mümkün değildir.
Aman,
Fırsatı kaçırma!
Anla ki cihan uyku ve hayeldir”

                                      ***
ARİFLERİN MENKIBELERİ, Şark İslam Klasikleri 29,
Ahmet Eflaki, M.E B. YAYINLARI 489
                                      ***
Neler öğrendik:
1.    Sevgide ve aşkta sabırlı davranmak gerektiğini öğrendik.
2.    Acele etmekle eceli yaklaştırdığımızı öğrendik.
3.    Acele etmekle güzelliğin kaybolacağını öğrendik.
4.    Yaşam için verilen zamanı doğru değerlendirmek gerektiğini öğrendik.
5.    Dünyanın gelip geçici bir konak olduğunu öğrendik.
6.    Dünya yaşamının uyku ve hayal olduğunu öğrendik.

İşte böyle yaren,

Bu dünyanın başka bir yönünü öğrendik.
Acele etmekle daha çabuk sonuç alamayacağımızı öğrendik.

Düşünüp taşındıktan ve tehlikeleri hesap ettikten sonra acele etmeden işimizi yapmamız gerektiğini öğrendik.
Acele edilen işten iyi sonuç alamayacağımızı öğrendik.

Her davranışımızı özenli yapabilmemiz için acele etmememiz gerektiğini öğrendik.

Kutsal olanla, herkesin değerli saydığı alana düşüncesiz acele ile girmenin, bilerek veya bilmeyerek yanlış yapmasından mutlaka kötü sonuç alacağını öğrendik. 

Sonuç olarak aslanla bir arada yaşamanın tehlikeli olacağını, tam bilmeden bu alana aceleyle girmememiz gerektiğini öğrendik.

Çok değerli olan zamanımızı bir olan padişahla nasıl birlikte olabileceğimizi öğrenerek değerlendirmemiz gerektiğini öğrendik, anladık.

Yaşamın çoğunun uyku ve hayal içinde geçirdiğimizi ve yitirdiğimizi öğrendik, anladık.
                                                               *
RAVLİ

Popüler Yayınlar