(Mevlâna hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor)
3650. Mumun bütün gece ağlayışı, baş ağrısından değil midir;
Baştan kurtulunca tüm ışık kesilir, ağlayıştan da kurtulur.
Can şarabının (Tanrı şarabının) kadehi ele sunuldu mu, başı yarılmış küpten varlık tortusu, geçer-gider.
A balık, gönlün neyi istiyorsa denizde ara...
Ham ümide düşme de (Olmayacak, uygun olmayan, inceliklerini bilmediğin işin peşine düşüp gerçekleşeceğine inanma da) damağına olta takılmasın (Tuzağa düşme).
Deniz-coşar-kükrer de a su ümmeti (Topluluğu) der;
Doğru söyleyin;
Şu yemekten bir kimsenin şikayeti var mı?
Soluktan soluğa gönül deniziyle onun ümmeti boşluk içindedir;
Yerler-içerler;
Konuşurlar, cevap alırlar;
Elest (Allah'ın hitap ettiği zaman ve yer) der gönül (Kalpte oluşan duyguların kaynağı), bela (Anında kalbini Hakka bağlan, halkı unut) der ümmet (Hazreti Muhammed'e inanarak, onun yaptıklarını ve söylediklerini uygulayarak çevresinde toplanan Müslümanların tümünden ol der).
Ne o mecliste gönül derdine düşüp baş çeken var (Bu topluluktan ayrılıp giden yok)...
Ne o bahçede, o çayırlıkta, çimenlikte kimsenin ayağına diken batar (Sivrilikle, batıcılıkla karşılaşmaz).
Hele sus artık;
Tutsaklar susmakla kurtulurlar...
Sen susarsan söyleyen de kaçar- kurtulur, susan da.
Dudağını yum;
Gördün ya, sevgili dudağını yummuş, birşey söylemiyor ama kılıç vuranların ellerini de böylelikle bağlamış-gitmiş.
Ne vaktedek (Ne zamana kadar) çare nedir, bulamam ne deyip duracaksın?
Sana çare aratan kim?
Onu ara.
Ne vaktedek gamdan can veriyorum deyip gamlanacaksın (Üzüntü duyacaksın)?
Can nedir, bunu bilmeye hiç mi heves etmezsin?
***
DİVAN-I KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİNHAZIRLAYAN: ABDULBAKİ GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Topluluğa baş olmak isteyenin hayattan zevk alamayacağını, tan bulamayacağını, baş olmaktan vazgeçenin ağlamaktan kurtulup etrafını aydınlatan ışık kesileceğini öğrendik.
Tanrı şarabı sunulan kişinin varlık bağından kurtulup bulanıklıktan kurtularak tortusundan ayrılacağını öğrendik.
İstediğimiz her ne ise büyük yerde aramamız, uygun olmayan yerde aradığımızı bulamadığımız gibi tuzağa düşüp çok şey kaybedebileceğimizi öğrendik.
Kalpte oluşan duygularımızın kaynağının büyük deniz olduğunu, bu deniz içinde, İslam dini, Allah'a iman inancıyla yaşamlarını güzelce yaşayacaklarını öğrendik.
Bu inanç topluluğundan başka bir yola gidilmediğini, tutsak olmadıklarını, yanlış anlamalara sebep olmamak için susmanın çok değerli davranış olduğunu öğrendik.
Susmakla iletişimin kesilmediğini, gönülden gönüle söz ve düşüncelerin durmadığını öğrendik.
Bir sonuca varmak, ortadaki engelleri kaldırmak için tutulması gereken yol, çıkar yol bulamayanların öncelikle bunu bize aratanı bulmamız gerektiğini öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Üzülmek için kendimize üzüntü kaynağı oluşturmamak gerektiğini, can nedir diye biraz araştırırsak canımızı sıkmak isteğinden, eğiliminden, arzumuzdan vazgeçeceğimizi öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
