Hava pek soğuktu…
Adamakıllı da yağmur
yağıyordu.
Meczup nihayet yağmurdan,
kardan ıslandı, sırılsıklam oldu.
Ne sığınacak yeri vardı, ne
evi.
Sonunda bir viraneye vardı.
Oraya adımını atarken damdan başına
bir kerpiç düştü.
Başı yarıldı, kanı ırmak gibi
akmaya başladı.
Adam, yüzünü göğe çevirdi de.
Dedi ki:
Padişah davulunu dövmek ne
vaktedek?(Padişahlığı ilan etmişsin ama iyiliğini yapmıyorsun)
Taş atmaman, saltanat nöbeti
vurdurmandan daha iyi!
(Bir şey vermiyorsan bari
eziyet etme)
*
**Canı, sevgiliye mahrem
olan, seher çağı gibi sırların yeşilliğini bulur, yeşerir, açılır!**Ya kapısında bir yücelik elde etmeli;
Yahut yolunda deli divane
olup gitmeli!
***
MANTIK AL- TAYR 2
Feridüddin-i ATTAR İslam klasikleri. M. E. B. 2172 Çeviren Abdulbaki GÖLPINARLI
( Bu kitabı temin edip evinde bulundurmanı önemle öneririm)
***
Yaren,Meczup Allah sevgisi ile kendinden geçmişe denir.
Sevgi ile o kadar kendinden geçmiştir ki Allah’a naz edebilecek samimiyete kavuşmuştur.
Allah da ona çeşitli işler
başına getirerek onun yalvarışını, eleştirisini, hatta daha ileri gitmesini hoş
karşılar.
Çünkü sevgi bağı ile bağlı
olanın hata, kusur, günahlarına bakılmaz.
Sevgi bağı içinde olan
davranış ve sözler hoşgörü içinde kalır.
Sevginin kuvvetini Tanrı’yı
bile ne hale getirdiğini anlarsan yaşamın sırrından en önemlilerinden ve en
etkenini anlamış, tanımış, yaşamında yer vermiş olursun.
Sevgi her şeyi yaptırır.
Sevgi bağını iyi anlamalısın.
Unutma!
Sevgi; sınırının ne kadara
kadar olduğu, başına gelen hadiselerde takınacağın tutumuna göre
değerlendirilmek üzere hayatın her anında sınanırsın.*
