MEVLANA CELALEDDİN RUBAİLER D407

Dedim ki;

Derdin arttıkça artıyor, geldikçe geliyor;

Ne mutlu o cana ki bu derde ulaşır dedi.

Dedim ki;

Gönlüm kan oldu, gözden akıyor;

Dedi ki;

Akmış, akmamış, bana ne?

Sence bu bir şey.

                         ***

ÇEVİREN VE HAZIRLAYAN: Abdulbaki GÖLPINARLI

Ajans-TÜRK MATBAACILIK SANAİ ANKARA-1982

                    ***

Neler öğrendik;

1. Mevlana Hazretleri Allah dostu sevgili Tebrizli Şems Hazretlerinin habersiz ayrılması yüzünden, göremediğinden Hazretle çok ilgilendiğini, üzerinde çok düşündüğünü, çok önem verdiğini, bu yolla kavuşacağını sandığını öğrendik.

2. Mevlana Hazretlerinin özlem sorununu önemseyip üzüntü konusu yapmasının Şems Hazretlerini etkilemediğini öğrendik.

                        *

RAVLİ