Bir gün Mevlana Hazretlerine
biri:
“ Filan kişi hoşa gitmeyecek
işler yapıyor.
Onun hali ne olacak? “ diye
sordu.
Mevlana “ Üzülecek bir şey
yoktur,
Çünkü o kanadı bitmiş bir
kuşa benzer,
Nereye isterse uçabilir.
Fakat o kuş için üzülmek
lazımdır ki,
Onun daha kanatları tamamen
bitmemiştir.
Bu kuş yuvasından uçarsa
kedilere lokma olur.” Dedi.
***
ARİFLERİN MENKIBELERİ, Şark
İslam Klasikleri 29,
Ahmet Eflaki, M.E B.
YAYINLARI 489
***
Neler öğrendik:
1.
Kişi iradesiyle
yanlış bir yolda veya yanlış işler yapıyorsa üzülmememiz gerektiğini öğrendik.
2.
Üzüleceğimiz kişi
genç ise, yetişme çağında ise üzülmemiz gerektiğini öğrendik.
3.
Eğitim ve
olgunlaşma sürecini tamamlamadan, kendisini koruyan ve uyaranlardan ayrılıp,
kendi kendine oldum hükmü verip, kendi başına işler yapmaya kalkışanın
başkalarına yem olacağını öğrendik.
İşte böyle yaren,
Belirli bir bilgiye sahip
olduğu zaman kişi kendisini yeterli görüp atılım yapmak ister.
Bu yanlış bir istek değildir.
Ancak olgunlaşma için, yani
bilginin hayatın içinde nasıl kullanılacağını öğrenmeden, kendisine zarar
verecek hilekârların oyunlarını öğrenmeden tek başına bu işlere girişmesi risk
olur.
Bilginle deneyimlinin yanında
çıraklık ve kalfalık dönemini tamamlamalısın.
Diploman ne kadar parlak
olursa olsun diplomana güvenerek işe girişme.
Bilgi kadar yaşanmışlığın
önemi vardır.
Özgüvenli olmak şüphesiz
üstünlüktür.
Ama akıl ve düşünce özgüvenden
daha üstündür.
Yapılan iş de akıldan daha
üstündür.
Yani, istek, bilgi, özgüven,
akıl, düşünce ve deneyim ve bunları eleştirecek yol ve yöntemi bilen bir
yönlendirici olursa hedefe ulaşman mümkündür.
Yanlış bir şey yapmaktansa,
kendine biraz zaman vererek, doğruyu bulunca da süratli hareket edersek verimli
sonuçlar elde edeceğimizi unutmamalısın.
Dervişlik yolu Tanrı’ya kadar
gider, sonra Tanrı ile yol devam eder.
Hiçbir zaman vardım, oldum,
uçtum kendine söyleme.
Eksikliklerini gördükçe bu
yolda ilerlersin.
Elini merdivenden gevşetirsen
yere düşersin.
Merdivenin ne kadar
yukarısında olursan düşüşün o denli zarar verir.
Ancak derviş düştüğü zaman
silkinerek kalkar ve eski yer ve seviyesinden daha yukarı çıkar.
*
RAVLİ