Sultan Mahmut avdan dönerken
bir çadır kurdular, avı da ateşe vurdular.
Padişah gezinirken yolda
kuvvetsiz, bir ihtiyar gördü.
Odun yüklenmişti, yükü
padişaha pek ağır geldi.
İhtiyarın bu yükten
kurtulması için satın almak istedi.
Sultan:
Bu odun kaça diye ihtiyara
sordu.
İhtiyar onun Sultan Mahmut
olduğunu bilmeden:
İki liraya satıyorum. İki lira ver al dedi.
Sultan dedi ki:
Bu altın iki lira eder, razı
olursan kabul et al.
İhtiyar:
Bu dedi iki liradan fazladır.
TERAZİ YOK Kİ TARTALIM.
Padişah ihtiyarın eline bir
altın daha koyarak:
Bak bakalım, dedi, bu iki
lira eder mi?
İhtiyar:
TARTMADAN BİLE BELLİ. Bu DAHA AĞIR daha fazla diye cevap verdi.
Sultan altınların hepsini
tek, tek verdi, keseyi de verdi dedi:
Altınları torbaya koy, şehre
götür orada terazi vardır.
Tart, içinden hakkını al,
geri kalanını padişahın kapıcısına götür.
Padişahtan ihtiyar altınları
aldı.
Padişah da at sürüp sarayına
gitti.
Ertesi gün ihtiyar saraya
geldi.
Dün görüştüğü kişinin padişah
olduğunu görünce titremeye başladı.
Padişah ihtiyarı görünce:
Yol verin, ihtiyarı karşıma
oturtun dedi.
İhtiyar oturunca padişah:
A ihtiyar, ne yaptın?
Bir, bir söyle bakalım, dedi.
İhtiyar:
Ey gönüller aydınlatan
padişahım, dün sabaha kadar aç yattım.
Padişah:
Neden dedi.
İhtiyar:
Benimle yolda bir alış
verişte bulunmadın ki. Beni zengin sandın, dün gece öylece aç bıraktın işte dedi.
Padişah dedi ki:
Hadi o altınları al götür. Hepsi de senin.
İhtiyar:
Padişahım, mademki altınların
hepsini bana verecektin, neden dün vermedin de bir, bir avucuma koydun?
Padişah:
Bana beyim dedin.PADİŞAH OLDUĞUMU BİLMEDİN.
A ihtiyar.
Gönlüm istedi ki benim dünya
padişahı olduğumu bilesin, anlayasın. Benim padişahlığımı anladın ya, artık
bütün ihtiyaçların karşılandı, sen de padişah kesildin, dedi.
Azizim!
BU YOLDA İHTİYAR ODUNCU
SENSİN, ALLAH NURU DA PADİŞAH
Allah’ın bağışlaması ile
soluk nefes alıyorsun ya, İşte yaşadıkça aldığın bu nefesler, altındır.
Adeta bir, bir altın elde
etmedesin.
Yarın dünyadan ölüp ebedi
hayat verilirse önüne bu dünyada topladığının karşılığını bulacaksın.
Sevgili dünya ömrün gelip
geçer.
Binlerce yüz yıl yaşasan bile
ebedi ömre göre bir nefes bile sayılmaz, bir kıl kadar değeri olmaz.
Olgunsan bunu böyle bil.
DÜNYA HAYATINDA YORULUP
ZAHMET ÇEKERSEN, EBEDİ ÖMÜR ZEVKİNİ ELDE EDERSİN.
FAKAT DÜNYA HAYATININ
UĞRAŞILARINA DALAR, AHİRET İÇİN ÇALIŞMAYA ZAMAN BIRAKMAZSAN, OLDUĞUN YERDE ÖLÜR
GİDERSİN.
***
İLAHİNAME FERİDÜDDİN-İ ATTAR
M.EB. YAY.392
*
Alış verişte karşılıklı tam
anlaşma olmadan para ve mal kullanılmaz. Allah’ı her şeye gücü yeter olduğunu bilmiyorsan ayrılan payın tek, tek verilir.
Bilirsen ve anlarsan payına
düşeni birden alırsın.
Aklı az olana serveti
koruyamayacağı için az, az verilir.
Kıymetli zamanını boş
geçirme, çalış.
*
RAVLİ